Straat in het noorden van Desselgem. De straat vertrekt van het kruispunt met de Ter Lindenstraat en Hooistraat, loopt in noordelijke richting naar de Leie toe en daarna in westelijke richting, evenwijdig met de Leie, tot Desselgem-Trakel. De straat is genoemd naar de Gentse Sint-Pietersabdij, die vanaf de 10de eeuw de grootste tiendheffer in Desselgem, Beveren-Leie en Desselgem is. Deze benaming, wordt toegekend bij de algemene herschikking van de straatnamen van Waregem in 1990; voorheen zogenaamd Broekstraat, wat volgens De Flou voor het eerst vermeld wordt in 1546.

Eerste weergave van de straat op de figuratieve kaart van Desselgem, opgemaakt in 1620 door landmeter Lowijs de Bersacques, en op de figuratieve kaart van de parochies Desselgem en Beveren, opgemaakt in 1675 door Gudwalus van der Mariën. De straat loopt door in westelijke richting tot aan het "Munkenhof" want de Leie was toen meer noordelijk gelegen; weergave van enkele verspreid gelegen hoeves aan de zuidzijde van de straat. Op de kaart van 1675 wordt de straat doorsneden door een beek (in 1911 vermeld als de Nieuw Ezelbeek). Op de figuratieve kaart van de Sint-Pietersheerlijkheid, opgemaakt door Joseph de Coster in 1764, aangeduid als "de Leybroek Straete"; afbeelding van verspreid gelegen hoevebebouwing aan weerszijden van de straat. Op de Atlas der Buurtwegen (1844) wordt de straat deels weergegeven als "chemin particulier" en deels als een gedeelte van de "Terlinden Straet" met als aanduiding "Chemin n° 21" en omschrijving "Chemin de la Lys au hameau Straete". De straat loopt vanaf het begin van de 20ste eeuw niet meer door tot het "Munkenhof", zie kaart van het Militair Cartografisch Instituut (1911). De kanalisatie van de Leie in de tweede helft van de jaren 1970 en in het begin van de jaren 1980 zorgt ervoor dat de straat opnieuw wordt ingekort en eindigt tegenaan de Leie.

Landelijke straat met geasfalteerd wegdek. Verspreid gelegen bebouwing, onder meer enkele (vlas)schuren. Vlasschuren gelegen links en achter woning nummer 11. Volgens het kadaster wordt in 1940 de vlasschuur aan de straatkant opgetrokken in opdracht van vlaskoopman Alfons Harinck en in 1951-1952 de dieper gelegen vlasschuur door de familie Harinck. Bakstenen vlasschuren onder golfplaten zadeldaken (nok loodrecht op de straat). Vlasschuur links van nummer 11 met centrale rechthoekige poortopening (vernieuwde poort) en bovenliggende, bakstenen heiligennis met kruisbekroning. Achtergevel van de vlasschuur achter nummer 11 met drie steunberen. Nummer 32, loodrecht op de straat gelegen dwarsschuur, behorend tot een thans verdwenen hoeve, volgens het kadaster opgetrokken in 1944. Verankerde baksteenbouw onder een overkragend, pannen zadeldak. Noordoostgevel met centrale doorrit, lagere aanbouw onder pannen lessenaarsdak en rechthoekige openingen onder betonnen lateien.