Begraafplaats aangelegd buiten de dorpsgrens, van de dorpskern gescheiden door de spoorlijn Gent-Kortrijk, en kadastraal geregistreerd in 1903. Traditioneel aangelegde en ommuurde begraafplaats met kruisstructuur en op de kruising een sokkel, mogelijk de aanzet voor een calvarie. De meest opvallende graftekens bevinden zich langs de hoofdpaden. De begraafplaats kenmerkt zich door een concentratie aan figuratieve grafsculptuur uit het interbellum.

Op de begraafplaats staat het opmerkelijke grafteken Andries-Tuytschaever, opgericht bij het overlijden van Greta Andries, met een beeld van expressionistisch kunstenaar baron George Minne (1866-1941) op een breukstenen sokkel. Een gelijkaardig beeld voorstellende 'moeder met kind' staat op het graf van Georges Minne te Sint-Martens-Latem.

De begraafplaats telt zeven graftekens van de hand van de Deinzense expressionistische beeldhouwer Antoon Van Parys (1884-1968) waaronder verschillende rondsculpturen. Ze omvatten de periode 1916 tot 1937. Meestal werkt hij in blauwe hardsteen. Het oudste werk is dat voor Anna Brandt & Fr. Jottier uit 1916, voorstellende een zittende jongeling. Voor het graf Goethals-Van Maldeghem & goethals-Claeys (1921) werd gekozen voor een witstenen vrouwenfiguur. De familie Vroome-Malegeer koos in 1922 voor een arduinen rondsculptuur voorstellende 'treurende vrouw leunend op een kruis'. Het monumentale beeld van een 'zittende vrouw in een pij' bedekt het graf van de familie Seeuws-De Waele uit 1924. Het kindergraf van Godelieve Cassiman kreeg een kleine witstenen stèle met een kinderfiguur (1930). Bijzonder is het grafteken Moerman-Lema (1937) waar Antoon Van Parys zijn enige witmarmeren grafteken realiseerde 'knielende vrouw'. Het grafteken voor de familie Callebaut-Verlinde behoort tot de eenvoudige graven van Antoon Van Parys die echter in mindere mate bewaard bleven.

Evenzeer opvallend zijn de betonnen en marmeren realisaties van beeldhouwer De Moor uit Deinze die dateren uit het interbellum.