Straatwand met 42 sociale appartementen, in 1911-1912 gerealiseerd door de Gentse Maatschappij der Werkerswoningen (sinds 1958 Gentse Maatschappij voor de Huisvesting) naar ontwerp van stadsarchitect Charles Van Rysselberghe.
De zeven appartementsgebouwen van drie bouwlagen tellen telkens twee appartementen per verdieping en een centrale traphal. De voorgevel toont de betrachting om dit programma een rijkelijke, minder eentonige uitstraling te geven, door middel van materiaalpolychromie, een gevarieerde aanpak van de traveeën en bouwlagen (met erkers, verschillende gevelopeningen en –bekroningen) en beplanting.
In 1911-1912 realiseerde de in 1904 opgerichte Gentse Maatschappij der Werkerswoningen (sinds 1958 Gentse Maatschappij voor de Huisvesting) haar tweede project, bestaande uit 42 appartementen in de Bellefleurstraat (destijds Violierstraat). Ontwerper was de stadsarchitect Charles Van Rysselberghe en de uitvoering was in handen van aannemer Achiel De Meyer uit Sint-Amandsberg. In 1984 werden de woningen gerenoveerd naar ontwerp van architect Willy Verstraete (zie gevelsteen).
Op een terrein van 72 meter breed en 16 meter diep werd een geheel opgericht bestaande uit zeven appartementsgebouwen van drie bouwlagen met telkens twee appartementen per verdieping en een centrale traphal (portiekflat). De appartementen bevatten een woonkamer, een pomphuis (kleine keuken met gasvuur en fornuis, stadswater en regenwater), wc, afvalkoker en een centrale koer of een balkon.
De gevel is opgetrokken in gele baksteen met rode speklagen en vertoont een symmetrische opstand geritmeerd door een spiegelbeeldschema. De architect trachtte echter de eentonigheid van de gevel te doorbreken door slechts drie van de zeven trapkasten een polygonale, houten erker te geven, en door een afwisseling van trap- en lijstgevels (onder pseudomansardedaken met houten dakkapellen). Hierdoor ontstaat eerder de indruk van een rij burgerwoningen dan van een appartementsgebouw. Ook de bouwlagen zijn verschillend opgevat (rondboogvormige deuren en benedenvensters, afgelijnd door een doorlopende waterlijst, en rechthoekige bovenvensters met ijzeren I-latei en ontlastingsboog). Aanvankelijk was de gevel ook versierd met een fries van afhangende bloemen onderaan de dakkapellen. Het belang dat de maatschappij hieraan hechtte blijkt uit het feit dat de bewoners korting kregen op de huurprijs indien ze deze planten goed verzorgden.
Architecturale waarde als een herkenbaar en vroeg voorbeeld van de vooroorlogse, stedelijke initiatieven inzake sociale woningbouw, meer specifiek de appartementsgebouwen ontworpen door stadsarchitect Charles Van Rysselberghe te Gent. Bepalende erfgoedelementen zijn het dakvolume (met dakkapellen) en de decoratief opgevatte, gevarieerde gevelcompositie, inclusief coloriet en materialiteit.
Auteurs: Vandeweghe, Evert
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Vandeweghe E. 2016: Sociale woningbouw ontworpen door Charles Van Rysselberghe [online], https://id.erfgoed.net/teksten/184168 (geraadpleegd op ).
Rij sociale meergezinswoningen (nummer 12-22 tot 84-94), bestaande uit zeven groepen van twee woningen, samen tweeënveertig appartementen, gebouwd door de "Gentsche Maatschappij der Werkerswoningen" in 1911-12. De architect Ch. Van Rysselberghe ontwierp deze nog traditionele gevelwand van gele baksteen met een symmetrische opstand geritmeerd door een spiegelbeeldschema, namelijk een lijstgevel en ernaast een trapgevel, eerstgenoemde onder pseudomansardedak met houten dakkapellen. Tussen twee trapgeveltjes in verlicht een smalle houten erker de gemeenschappelijke trapkast die telkens toegang verleent tot zes woongelegenheden. Rondboogvormige deuren en benedenvensters afgelijnd door een doorlopende waterlijst. Bovenvensters met ijzeren I-latei en ontlastingsboog. Rode baksteenbanden belijnen de gevelwand. Wordt gerenoveerd.
Bron: BOGAERT C., LANCLUS K. & VERBEECK M. 1982: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Gent, 19de- en 20ste-eeuwe stadsuitbreiding, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 4nc, Brussel - Gent.
Auteurs: Lanclus, Kathleen
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Lanclus K. 1983: Sociale woningbouw ontworpen door Charles Van Rysselberghe [online], https://id.erfgoed.net/teksten/156132 (geraadpleegd op ).