Oude straat met een opmerkelijk gebogen tracé, die samen met de Hoornzeelstraat de zuidelijke begrenzing van Tervuren vormde tijdens het ancien régime.

Vandaag vertoont de straat een heterogeen beeld met eenvoudige basisbebouwing, bestaande uit rijhuizen met al dan niet bepleisterde lijstgevels uit het einde van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw naast diverse neotraditionele en interbellumpanden uit de eerste helft van de 20ste eeuw zoals de nummers 132-134, een tweegezinswoning in spiegelbeeldschema waarvoor bouwaanvraag van 1935 naar ontwerp van architect Van Nieuwenhuysen, Anderlecht, zie ook de signatuur op de plint.

Volgens de plannen bewaard in het gemeentearchief, werden de nummers 4-18, een ensemble van acht woningen opgericht naar een ontwerp van 1929 van architect H. Jacobs (Schaarbeek), in opdracht van de sociale huisvestingsmaatschappij "Elk zijn Huis". De woningen, bedoeld voor bedienden, werden kadastraal geregistreerd in 1931. Twee types komen voor: een type met puntgevel voorzien van pseudovakwerk en een type met lijstgevel. Elk pand telt twee traveeën en twee bouwlagen onder een aaneengesloten zadeldak met haakse gedeelten ter hoogte van de puntgevels. In oorsprong waren de gevels voorzien van een onbeschilderde crépi; ze zijn verticaal geaccentueerd door middel van gevelhoge rechthoekige spaarvelden waarin de rechthoekige muuropeningen zijn gevat. Schrijnwerk en kroonlijsten zijn vernieuwd. Enkele gevels kregen inmiddels een nieuw parement.

Enkele voorbeelden van gecementeerde lijstgevels met muuropeningen in uitgewerkte omlijstingen zijn de nummers 50-54, alle drie kadastraal ingetekend in 1903. Dit type afwerking situeert zich vooral in het eerste decennium van de 20ste eeuw.