De Bounke-Bounkemolen is een stenen koren- en schorswindmolen van het type bovenkruier (bergmolen), opgericht in 1842 door molenaar Joannes Franciscus Spruyt. In 1936 werd de molen nog hersteld, onder andere met een nieuwe geklinknagelde roede van Verhaeghe uit Ruddervoorde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de molen echter zwaar beschadigd bij beschietingen. In 1948 financierde de gemeente een herstelling maar in 1953 werd de molen toch stilgelegd. Vanaf 1960 was een bar gevestigd in de molen, genaamd Bounke-Bounke. In 1977 werd de molen beschermd als monument en cultuurhistorisch landschap maar een maalvaardige restauratie kwam er pas in 2001 door de Nederlandse firma Molenbouw De Jongh uit Veldhoven (met gelaste roeden van de Nederlandse firma Derckx uit Wessem). Deze restauratie omvatte ook de bouw van een met de wind aangedreven mosterdmolen en een bakhuis met lemen houtoven. In 2010 werd de molen in brand gestoken waardoor de volledige maalinrichting in vlammen opging. Een maalvaardig herstel met reconstructie van de volledige maalinrichting is gepland.

De molenberg is bewaard en de kuip wordt geopend door rondboogvormige openingen.

De molen is één van de laatste kettingkruiers van Vlaanderen. Er zijn nog drie andere kruikappen bewaard, waarvan slechts twee een maalinrichting bezitten: de Witte Molen in Aarschot en de Gerardsmolen of Wippelgemmolen in Evergem. Bij de Scheldemolen in Doel is de kap nog aanwezig maar het binnenwerk niet.

Beltmolen van 1842, nu gelegen in recente verkaveling; zwaar beschadigd bij beschietingen in 1944, hersteld in 1948. Binnenkruier, stenen molenromp met molenberg, rondboogvormge openingen. Vervallen houten kap en wieken (nu omgevormd tot dancing.