Het kerkhof van Essen-Horendonk, ten noordoosten achter de kerk gelegen werd samen met de kerk ingericht. Centraal op de begraafplaats staat een calvarie. De graftekens zijn allemaal naoorlogs en getuigen naar vormgeving (modernisme) en materiaalgebruik (van hardsteen en leisteen tot composietsteen, mozaïek en graniet) van de naoorlogse tendensen in de funeraire kunst.

Op het kerkhof vier graven van gesneuvelde Britse vliegeniers uit 1941, met de typische natuurstenen stèles van de Commonwealth War Graves Commission voorafgegaan door een graftuin. 

Het plaatsbezoek vond plaats in 2016.

Het orgel dateert uit het vierde kwart van de 17de eeuw. De auteur is onbekend. Op het einde van de 19de eeuw werd het instrument verworven door de - op dat moment - nieuw opgerichte Sint-Jan Baptistkerk te Essen-Wildert. In 1928 werd te Wildert een nieuw orgel geplaatst en het oude instrument werd overgebracht naar de Sint-Vincentius à Paulokerk te Essen-Horendonk.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het orgel gedemonteerd en opgeborgen in de pastorie. In 1954 werd het door de firma J. Stevens (Duffel) teruggeplaatst in de nieuwe kerk (rechts op het doksaal) en in 1955 werd door dezelfde firma de Trompet verwijderd en kwam er een nieuwe mixtuur in de plaats.