Op het erf van de Frans Couter Hoeve staan nog de restanten van een kaphaag bestaande uit es.

De hoeve met omringend erf is voor het eerst zichtbaar op de gereduceerde kadasterkaart (ca 1850). Op dat ogenblik vormt op deze locatie een haag de scheiding tussen de hoeve en de oostelijk gelegen boomgaard. De haag, en nadien bomenrij, blijft op de opeenvolgende (militaire) topografische kaarten (1870, 1884, 1960, 2009) ingetekend, maar werd tijdens deze periode mogelijk (meermaals) verjongd.

Deze bomenrij is nog een restant van de vroegere erfafsluiting die in deze streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering. De haag is sterk uitgedund en bestaat uit drie resterende individuen die nog zichtbare littekens van het vroegere kaphaagbeheer vertonen. Vermits de haag niet meer wordt gekapt, zijn de planten als opgaande boom uitgegroeid.

Op het erf bevinden zich nog een tweede doorgeschoten essenkaphaag, een doorgeschoten meidoornhaag en een opgaande linde. Langs de straatzijde is het erf afgesloten door een geschoren meidoornhaag.