Langs de perceelgrens op de scheiding van het erf met een weiland staat een op stam gezette mispel die op een onderstam van meidoorn geënt is. Daar de enting op een hoogte van 3 meter is uitgevoerd, heeft de mispel het uitzicht van een boompje met een kruindoormeter van circa zes meter. Het betreft hier een cultuurvariëteit van mispel die gehouden werd omwille van de grote vruchten.

Het betreft een relict uit een verdwenen erfafsluiting. Op de militaire topografische kaart is te zien dat zich hier toen een driehoekig omhaagd perceel bevond. Door mispels in de (meidoorn)haag te voorzien werd de nuttigheid van de haag als afsluiting verhoogd door er een opbrengst met mispelvruchten aan toe te voegen. Mispel werd geoogst na de eerste vorst wanneer het vruchtvlees zacht en eetbaar was.