In een knotwilgenrij langs een beek staan drie hoog geknotte populieren.

Het zijn Canadapopulieren van de variëteit 'Marilandica', oude populierenklonen die sterk gelijken op de zwarte populier en hier geplant zijn om traditioneel geknot te worden in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering. Ze zijn hoog geknot omdat ook de stam hierdoor een hogere economische waarde had.

Op historische kaarten is te zien dat de beek verschillende malen verlegd werd. Het tracé waarlangs de populieren geplant zijn, werd aangelegd tussen 1884 en 1960, het oostelijk deel, waar enkel wilgen geplant zijn, dateert van een rechttrekking die plaatsvond na 1960.