Kerkelinde ()

De Kerkelinde, een Hollandse linde (Tilia europaea (x)), bevindt zich nabij het kruispunt van de Kerkdijk met de Rodenbachlaan en staat ten westen van de parochiekerk Sint-Martinus.

Historiek

Volgens de legende werd deze boom op het einde van de 16de eeuw geplant door de overlevenden van een pestepidemie. Volgens andere bronnen zou deze boom de tweede of derde opvolger zijn van een door de vroegere bewoners van Overpelt aanbeden boom. Mogelijk werd onder deze boom recht gesproken. Aan de voet lag vroeger een steen, volgens sommigen een druïdesteen. J. Chalon vermeldt de linde in zijn boek 'Arbres remarquables de la Belgique' (1910-1912) op de achtste plaats voor zijn soort, met een omtrek van 11 meter op de grond en van 6,50 meter op manshoogte.

Beschrijving

De linde, herleid tot een stronk met takken, staat in een verhoogd plantvak en heeft een stamomtrek van 8,88 meter (gemeten op 1,50 meter hoogte, opname in 2008). De stoof heeft vijf te onderscheiden delen die in functie van het genetisch onderzoek op linden afzonderlijk bemonsterd werden. Aan de basis bedraagt de stoofomtrek 8,49 meter. In totaal is deze boom 18 meter hoog met een kroondiameter van 15 meter. Ten tijde van de bescherming was de kruin reeds afgezaagd tot op een hoogte van ongeveer 6 meter boven de grond, waarna het onderste deel nog zeer gezond en groeikrachtig bleef.

  • PAUWELS D. (2005): Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kanton Neerpelt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19N2, Brussel - Turnhout.

Bron: Onroerend Erfgoed Limburg, Beschermingsdossier DL000130, Kerkelinde, briefwisseling (S.n., 1966).
Auteurs:  Pauwels, Dirk; Cox, Lise; Van der Linden, Geert
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: De Kerkelinde [online], https://id.erfgoed.net/teksten/156925 (geraadpleegd op ).


Oude kerkelinde ()

Op het kerkplein, voor de Sint-Martinuskerk. Volgens de legende eind 16de eeuw geplant door de overlevenden van een pestepidemie. Volgens andere bronnen de tweede of derde opvolger van een door de vroegere bewoners aanbeden boom. Men neemt aan dat er in de middeleeuwen onder deze boom recht werd gesproken. Heden herleid tot een stronk met takken. Aan zijn voet lag vroeger een steen, volgens sommigen een druïdesteen.

  • Afdeling ROHM Limburg, Cel Monumenten en Landschappen, dossier 130.
  • CEULEMANS M. & VAN DEN PUTTE J., Overpelt in woord en beeld, Overpelt, 1986, prentkaarten op p. 8, 50, 52, 82.
  • SCHREURS R., SCHREURS G. & LEDEGEN G., Het Overpelt van vroeger, Overpelt, 1985, foto’s 1, 3.
  • S.N., Drossaard Clercx feesten, Overpelt, 18-26 juni 1960, s.l., 1960.

Bron: PAUWELS D. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kanton Neerpelt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n2, Brussel - Turnhout.
Auteurs:  Pauwels, Dirk
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: De Kerkelinde [online], https://id.erfgoed.net/teksten/80374 (geraadpleegd op ).