De geschoren meidoornhaag ligt op de perceelsgrens van een begraasd weiland aansluitend bij een erf. Deze haag werd als veekering aangeplant. De dichte haag van doornige struiken kan beschouwd worden als de voorloper van de prikkeldraad en verhinderde dat het vee ontstnapte. In de haag komen twee knoteiken voor. Uit historische topografische kaarten blijkt dat sinds het einde van de 19de eeuw tot zeker na 1960 grenzend aan deze haag een pad of veldweg liep, waarbij de beplanting zich op een talud bevond. Zowel de weg als het talud zijn ondertussen verdwenen.