De gevlochten weerhaag van beuk (Fagus sylvatica) staat achter de hofgracht en sluit aan bij de westelijke remise van het kasteel Hof ter Linden.

Historiek

Het kasteel Hof ter Linden werd in zijn nog bewaarde vorm opgetrokken in 1770-1773 door Simon-Josephus de Neuf. De familie d’Oultremont liet in de 19de eeuw het park heraanleggen. De haag werd destijds aangeplant als afsluiting. Vermoedelijk werd gekozen voor een gevlochten haag om te voorkomen dat paarden in de hofgracht zouden vallen. Het gebruik van gevlochten hagen is in een parksituatie een kunstige tuinarchitecturale oplossing en is vrij uitzonderlijk voor de streek. Het is tevens een voorbeeld van een in onbruik geraakte techniek om door middel van levende hagen een ondoordringbare afsluiting te vormen.

Beschrijving

De remise met achterliggende stalling maakt wezenlijk deel uit van de parkaanleg van het domein. Door de grillige vorm heeft de gevlochten beukenhaag een beeldbepalend karakter voor de gebruikers van het fietspad langs het kasteel. De haag heeft ook een ruimtelijk-structurerende waarde in het park aangezien ze samen met de hofgracht een strakke afbakening geeft aan het domein. Op het moment van de bescherming (2010) is de haag nog vitaal en vertoont ze geen ernstige uiterlijke gebreken of aantastingen. De haag was toen al enkele jaren niet meer gesnoeid en daardoor bovenaan uitgegroeid. De lengte van de haag bedraagt ongeveer 50 meter. De structuur van het vlechtwerk is nog duidelijk herkenbaar en geeft een goed beeld van de gebruikte techniek. Als oud object heeft de gevlochten haag bovendien een exemplarische waarde voor vergelijkbare locaties.