De geknotte fladderiep bevindt zich in een loofhoutbestand dat onderdeel is van het boscomplex Oud-Moregembos - Spitaalsbossen, gelegen tussen Wortegem, Waregem en Anzegem-Heirweg. De knothoogte van de fladderiep bedraagt ongeveer 1,50 meter, de kruinstraal ongeveer 5 meter. Met een stamomtrek van 3,15 meter is dit de dikste en vermoedelijk ook de oudste gekende fladderiep van Oost-Vlaanderen.

Fladderiep is één van de zeldzaamste van nature voorkomende boomsoorten in Vlaanderen. Het betreft hier één van de drie gekende locaties in Oost-Vlaanderen. Bovendien gaat het hier vermoedelijk om het oudste exemplaar, waardoor de genetische waarde van deze knotboom nog gevoelig toeneemt. Aangezien er geen indicaties zijn voor uitwisseling van genetisch materiaal van fladderiep over grote afstand is deze boom vermoedelijk zeer representatief voor deze soort in deze herkomstregio.

De fladderiep staat in een voormalig middelhoutbestand (hakhout met overstaanders), later omgevormd tot gemengd hooghout met dominantie van zomereik. De locatie is sinds de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) ononderbroken bebost gebleven. Naast dit exemplaar komen ook een paar vergelijkbare fladderiepen voor in de Vorte Bossen te Ruiselede. Ook daar gaat het om hoge hakhoutstoven/lage knotbomen middenin een hakhout/middelhoutbos dat al minstens sinds de 18de eeuw ononderbroken bestaat. Beide locaties liggen op de overgang van zand- naar zandleemstreek. De bomen staan in beide gevallen niet op een administratieve grens. Deze bomen moeten enerzijds door hun merkwaardige kapvorm (laag maar niet bij de grond, te kappen/knotten op manshoogte, binnen het bereik van veevraat) en anderzijds door de zeldzame soort, één of meerdere specifieke functies gehad hebben binnen de context van het hakhout/middelhout waar ze deel van uitmaakten. Hierbij kan gedacht worden aan markeringspunten (hoeken of grenzen) van houwen (kappercelen) en/of een functie als verschaffers van loofvoedering.