Oude meidoorn naast het ‘Moordenaarskruis’ vlak bij de Hoegaardsesteenweg ten oosten van Opvelp. In het open akker landschap rondom het ijzeren kruis is er de laatste eeuwen bijzonder weinig veranderd. De meidoorn hoort bij het kruis, maar dit is amper zichtbaar doordat het is opgenomen door de boom.

Vroeger stonden de meidoorn en het ijzeren kruis aan het kruispunt van de Hoegaardsesteenweg en de Moordenaarsstraat (in oude bronnen ook -weg en -baan). Vanuit Opvelp was het stevig klimmen via een kasseiweg om aan dit kruispunt te komen. In die situatie was de meidoorn zonder meer een beeldbepalend object. Enkele decennia geleden is er een nieuwe weg aangelegd, waardoor de meidoorn op 30 m van de Hoegaardsesteenweg kwam te liggen. Toch blijft de meidoorn beeldbepalend en heeft hij een mooie, representatieve groeivorm.

Over de leeftijd van de éénstijlige meidoorn is weinig geweten. Mondelinge bronnen kennen hem al in de eerste helft van de 20ste eeuw. Het ijzeren kruis is op stafkaarten uit de tweede helft van de 19de eeuw terug te vinden en was vroeger zwart geschilderd. Toch gaat de geschiedenis het ‘Moordenaarskruis’ een heel stuk verder terug in de tijd. In het Ancien Régime was Opvelp verplicht om ter dood veroordeelden uit te leveren aan de gerechtelijke overheid in Tienen. Dit gebeurde op de grens tussen Opvelp en Willebringen. Mogelijk bevond de toenmalige scheiding zich bij het huidige ‘Moordenaarskruis’ aangezien er destijds betwistingen waren over de juiste situering van de grens. In de literatuur is een ophefmakende moordzaak uit de middeleeuwen met deze plek in verband gebracht.