De houtkantbegroeiing, met meerdere onderbrekingen, strekt zich als buitenomtrek van een permanent graslandperceel en ook als oeverbegroeiing van een stelsel van grachten en waterlopen uit over een lengte van circa 1300 meter. De begroeiing bevindt zich in de Brabanthoek. Dit landelijk gehucht langsheen de Boezingegracht situeert zich op de zuidelijke rand van de IJzervallei, nabij de zogenaamde IJzerbroeken. Een klein gedeelte is ook gesitueerd langsheen de Heidebeek. Ook in de nabije omgeving komen nog fragmenten van houtkantbegroeiingen voor op de overgang van het zandleemgebied naar de alluviale gronden van de IJzervallei.

De gedegenereerde houtkant vormt een kenmerkend voorbeeld van een oude sloot- en beekkantbegroeiing op de overgang van het zandleemgebied naar het poldergebied van de IJzer. Dit grensgebied is omwille van de voorkomende perceelsrandbegroeiingen karakteristiek meer gesloten dan het open graslandareaal in de overstroombare graslanden of zogenaamde ‘broeken’, waar een traditioneel hooiweidegebruik wordt gevoerd. De perceelsrandbegroeiing sluit ook aan op de huiskavels van de verspreide en weinig talrijke hoevegebouwen die zich in dit overgangsgebied bevinden en die eerder voor een graasweidegebruik zijn ingericht.

In deze gedegenereerde houtkant komen talrijke vrij uitgroeiende en geknotte, zeldzame en tevens autochtone soorten voor (zwarte populier, gewone es, grauwe abeel, hondsroos, zomereik, gladde iep, eenstijlige meidoorn, tweestijlige meidoorn, dauwbraam, koebraam, schietwilg, bitterzoet, sleedoorn). Er komen ook oude cultuursoorten in voor, waaronder de oudere cultuurvormen van cultuurpopulier (Populus x candensis ‘Marilandica’ en Populus x canadensis ‘Regenerata’).

De oude en plaatselijk omvangrijke begroeiing kan worden beschouwd als een esthetisch mooie en representatieve groeivorm, in het bijzonder tijdens de bloeiperiode van het sleedoorn- en rozenstruweel.