Deze witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een echte grensboom. Zo staat hij pal op de taalgrens, de grens tussen de provincies Luik en Limburg en op de grens dus drie dorpen: Riemst, Boirs en Roclenge-sur-Geer. Doordat de boom ook op het hoogste punt van Limburg staat, 151 meter TAW, vormt hij een herkenningspunt voor heel de regio.

Ook de Romeinen gebruikten deze plek als oriëntatiepunt. In de nabije omgeving was er ooit immers een Romeinse nederzetting vanwaar een heirbaan vertrok. Vermoedelijk staat op deze plek dus al enkele eeuwen een merkwaardige boom.

De huidige paardenkastanje werd in 1830 aangeplant door een boer die daarmee een oude linde verving. De rijke boomgeschiedenis op deze plek heeft geleid tot een resem alternatieve namen als Galgenboom, l'Arbre au Gibet, Arbre de Saint-Martin en 'Beurebeumke'.

De paardenkastanje is veel te jong om een galgenboom of Arbre au Gibet te zijn. De huidige boom is de vervanger van een linde die op de weg naar het galgenveld stond. Zo is waarschijnlijk de illusie ontstaan dat deze paardenkastanje een galgenboom is. Op oude kaarten word de linde aangeduid als Arbre de Saint-Martin. Sint-Maarten was een vernietiger van heidense bomen. Hoogstwaarschijnlijk was dus ook de voormalige linde slechts een vervanger van een nog eerdere boom. Het 'Beurebeumke' is de lokale naam van de boom, en komt ook zo voor in streekverhalen. Volgens de legende kon een man die achtervolgd werd door een weerwolf zich verschansen in de boom. Dankzij het kruisbeeld dat aan de boom hing kon hij ontkomen aan de weerwolf.

Oude kastanjeboom, gelegen op het hoogste punt van Limburg (150 meter), op de grens met de gemeenten Boirs en Roclenge-sur-Geer.