Een perceel is afgeboord door een 151 meter lange geschoren weerhaag die plaatselijk even wordt onderbroken door de 'Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Altijd Durige Bijstand'. De haag bestaat uit meidoorn (Crataegus monogyna), taxus (Taxus baccata) en enkele knotessen (Fraxinus excelsior) en is vermoedelijk een relict uit de plaatselijke Maasheggencultuur. De originele veekerende functie is rondom het perceel veelal overgenomen door prikkeldraad maar op deze plek blijft de haag behouden.