Op de hoek van een perceel werd een opgaande linde aangeplant. Naar verluidt stond deze linde aanvankelijk op het erf van een boerderij aan de overzijde en werd hij door de toenmalige bewoner aangeplant als herdenking aan het overlijden van één van zijn kinderen. Later, nog voor WOI, toen de boerderij uitgebreid werd, zou de linde, toen al een volwassen boom, circa 30 m verplaatst zijn naar een driehoekig weideperceel aan de overzijde van de straat, waar hij nog steeds staat. Aan de stam werd een gietijzeren kruis met christus bevestigd, dat in 1990 gerestaureerd werd.

Tijdens de tweejaarlijkse sacramentsprocessie werd aan de voet van de lindeboom een houten rustaltaar geplaatst en werden er versieringen en een kleurig zandtapijt aangebracht. Na de processie werd het altaar opgeslagen in de schuur van de boerderij. In 1953 werd dit vervangen door een permanent stenen altaar.

Na het verdwijnen van de processie werd het weiland bebouwd en werd de linde volledig omsloten door tuinen van omliggende bewoners. Ook de ruimte voor het zandtapijt werd opgenomen in deze tuinen.

In 2014 werd door het agentschap Onroerend Erfgoed een dendrochronologisch onderzoek uitgevoerd. Op basis van dit onderzoek blijkt dat de linde is beginnen groeien rond 1891. In het groeiringenpatroon zijn geen aanwijzingen te zien die erop wijzen dat de boom op volwassen leeftijd nog verplant werd.