Op een steil talud is, in het verstedelijkte landschap bij de Boesdaalhoeve, nog een houtkant bewaard als begrenzing van een voormalige weg zoals nog herkenbaar op de 18de-eeuwse de Ferrariskaart. De houtkant telt zeven opvallende bomen: zes eiken waarvan twee opgaande eiken en vier knoteiken en één knothaagbeuk. Ze zijn op traditionele wijze boven in het talud geplant. De dikste heeft een stamomtrek van 446 cm. Niet alle bomen konden gemeten worden, een tweede knoteik had een stamomtrek van 410 cm. Knoteiken met een stamomtrek van meer dan 4 m zijn zeldzaam.