Gesloten hoeve gebouwd kort na 1843, die echter rond 1878, in opdracht van Guillaume Vandervelpen, later pastoor te Opwijk, haar huidige uitzicht kreeg. Tuin van 25 are met merkwaardige snoeivormen, onder meer een taxusprieel uit omstreeks 1880.

Het hoevetje van de weduwe van Jan Van Bets in het dorpscentrum van Waanrode werd in 1843 afgebroken en als een gesloten hoeve heropgebouwd. Rond 1878, onder het eigenaarschap van Guillaume Vandervelpen (1853-1936), later pastoor te Opwijk van 1900 tot 1920, kreeg de hoeve min of meer haar huidige uitzicht: een lage woonvleugel met tot mezzanine omgebouwde zolder, maar de twee rechtse traveeën vormden een volwaardige verdieping, vermoedelijk het resultaat van een verbouwing tijdens het interbellum. De bijna driehoekige tuin die zich uitstrekt voor de woonvleugel, circa 25 are, bestaat uit gazon met enkele rozenperken en snoeivormen van taxus (Taxus baccata), hulst (Ilex aquifolium) en westerse levensboom (Thuja occidentalis), die ten opzichte van het gebouw min of meer symmetrisch staan opgesteld. Opmerkelijk is het circa 4 m hoge taxusprieel aan de westzijde van de tuin, een 'lommerhuisje' met een rechthoekig grondplan en een naar de tuin gekeerde opening, dat wellicht omstreeks 1880 werd aangeplant.