omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kasteel de Schrynmakers
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kasteel de Schrynmakers
Deze vaststelling was geldig van tot
Goed onderhouden landschappelijk park, circa 1,5 hectare, deel van een landgoed van 2 hectare, rond 1900 aangelegd naast een landhuis met een kern uit 1854, dat in 1936 werd vergroot.
Het feodale kasteel van Dormaal, in 1626 in de 'Annales généalogiques de la Maison de Lynden' van Butkens afgebeeld als een imposante burcht met rechthoekige plattegrond en ronde hoektorens, lag aan het einde van de 17de eeuw in puin. Op de Ferrariskaart (1771-1778) wordt langs de Molenbeek, ten zuidwesten van de dorpskern nog een fragment ervan (twee vleugels en twee torens) weergegeven, maar op de Primitieve kadasterkaart circa 1820 is elk spoor verdwenen. Op ansichtkaarten van vóór de Eerste Wereldoorlog duiken te Dormaal nog twee andere, classicistische kastelen op:
Het enige gebouw met kasteelallures én een substantiële parkaanleg is echter van recente datum en bevindt zich aan de zuidzijde van de Grote Steenweg, 400 m meer naar Tienen toe. De kern van dit gebouw werd opgetrokken in 1854 door een zekere Gustave Blyckaerts, "makelaer in koopwaren" uit Brussel, die het in 1870 substantieel liet vergroten en er een dienstgebouw aan toevoegde. Drie tamme kastanjes (Castanea sativa) getuigen van deze vroegste periode. Het was echter advocaat Julien de Schrynmakers – achteraf 'de Dormael' – die rond 1900 het huidige park liet aanleggen en zijn zoon Gustave, burgemeester van Dormaal, die de gebouwen rond 1936 hun huidige uitzicht gaf: symmetrisch, grijsgepleisterd, lisenen met Franse voegen, twee bouwlagen, vijf traveeën, met uitspringende hoektraveeën, mansardedak met oeils-de-boeuf (ook voor de dienstgebouwen), de ingangstravee met portiek en balkon en bekroond met een driehoekig frontonnetje. Aan de achterzijde werd een dwarsvleugel toegevoegd die, dankzij de bepleistering en ondanks het platte dak, met het hoofdvolume een min of meer homogeen geheel vormt.
Op de stafkaart van 1904 wordt het domein ongeveer in zijn huidige vorm en samenstelling getoond: een rechthoekige driehoek van ongeveer twee hectare met de steenweg als hypotenusa. Het kasteel bevindt zich in de oostelijke hoek, op amper 15 m van de steenweg. Nagenoeg de hele ruimte ten westen van het kasteel wordt in beslag genomen door de 'lusttuin'. Deze term verschijnt pas in 1934 in de kadastrale legger, maar de padenstructuur wordt duidelijk getoond op de stafkaart van 1904: een grote en een kleine lus, die samen het silhouet van een paddenstoel vormen en gedeeltelijk bewaard bleven. De door deze lussen omschreven open ruimte werd omgeven door hoogstammig plantsoen. Een boomgaard vormde de zuidoostelijke rand van het landgoed. De verbouwing van 1936 ging gepaard met enkele aanpassingen en toevoegingen in de tuin, een tegemoetkoming aan de 'architectonische' smaak van die tijd en de eisen van het 'moderne' leven. Evenwijdig met de zuidoostgrens van het eigendom en gericht op de 'oksel' van het kasteel werd een recht pad aangelegd, gedeeltelijk afgezoomd door zomerlinden (Tilia platyphyllos) en geflankeerd door een met bloemenborders omgeven tennisveld enerzijds, en een bijzonder fraai zwembad anderzijds. Een groot gedeelte van het huidige bomenbestand – bruine beuk (Fagus sylvatica 'Atropunicea'), veder esdoorn met groen en geel blad (Acer negundo, A. n. 'Auratum'), Weymouthden (Pinus strobus), witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum), gewone robinia (Robinia pseudoacacia), Italiaanse populier (Populus nigra 'Italica'), hinokischijncipres (Chamaecyparis obtusa)... – dateert uit de jaren 1930, maar enkele zilverlinden (Tilia tomentosa), een massief goudbonte Ierse taxus (Taxus baccata 'Fastigiata Aureomarginata'), een goudbonte reuzenlevensboom (Thuja plicata 'Zebrina'), een laagvertakte perelaar (Pyrus communis) en de oude kersenboomgaard (Prunus avium) aan de zuidpunt van het landgoed, werden waarschijnlijk rond 1900 aangeplant.
Merkwaardige bomen (opname 23 juli 2002)
Het cijfer in vet geeft de stamomtrek in centimeters weer. De omtrek wordt standaard gemeten op 150cm hoogte.
Bron: DENEEF, R., 2008. Historische tuinen en parken van Vlaanderen - Zuidoostelijk Brabant - Haspengouw: Geetbets, Hoegaarden, Kortenaken, Landen, Linter, Tienen, Zoutleeuw, Brussel: Vlaamse Overheid. Onroerend Erfgoed.
Auteurs: Deneef, Roger; Wijnant, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Omvat
Kasteel de Schrynmakers
Is deel van
Dormaal
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Kasteeldomein de Schrynmakers [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/134239 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.