Tuin bij een fruitkwekersvilla van 1932.

De woning met losstaand wagenhuis, werd in 1932 geregistreerd. Het is een L-vormig huis in eclectisch stijl van baksteen met druk gebruik van natuur­steen onder meer voor de neobarokke elementen in de topgevel, de balkons, de erkers en de omlijstingen. Ook in de tuinaanleg ontbreken de voor het interbellum typische vormen en materialen en wordt terug gegrepen naar voorbije schema's, zowel uit de 19de eeuw als uit de art nouveau.

De voortuin is van de straat gescheiden door een geschoren haag van westerse levensboom (Thuja occidentalis) ter vervanging van een houten hek, met een vormgeving geïnspireerd op de art-nouveaustijl. Twee oprijlanen geven toegang links naar het wagenhuis, rechts naar de dienstingang van het huis. Hun houten poorten, in dezelfde stijl als het verdwenen hek, evenals hun vierkante pijlers van baksteen met sokkel, speklagen, deksteen van natuursteen en bekronende vaas van kunststeen, bleven behouden. De voortuin ligt in gras en is doorsneden door een half cirkelvormig pad in grijze steenslag dat beide oprijlanen verbindt. Op de perceelsgrenzen werden struiken geplant, onder meer gewone taxus (Taxus baccata), gewone hazelaar (Corylus avellana), hulst (Ilex aquifolium), bonte beshulst (Ilex aquifolium 'Argenteomarginata'), en ook een vederesdoorn (Acer negundo).

Twee houten poorten tussen pijlers naar het model in de voortuin, bakenen het tussen wagenhuis en woning gelegen erf af. De afsluiting van het erfje achteraan, begroeid met een klimroos 'Comtesse de Paris' uit 1932, is de vertaling in beton van het model van de houten poorten. Midden op het nu betegeld erf, ligt er een cirkelvormig grasveldje met getande, betonnen boordstenen en centraal een vierkante, monolitische pijler van arduin met een geprofileerde sokkel, een deksteen en een vaas voor éénjarigen van kunststeen.

De achtertuin is de voormalige fruit- en moestuin, nu grotendeels in gras omgezet, met behoud van enkele fruitbomen, onder meer de tegengelinten (contrespaliers) van peren langs het pad. De ijzeren poortjes van de moestuin zijn van elders afkomstig.

De zijtuin rechts van het huis vertoont elementen typisch voor landschappelijke tuinen. Tegenover de dienstingang van het huis (met gietijzeren trap en smeedijzeren leuning) leidt een tuinpaadje naar een lichte verhoging in het terrein, waar aan de voet een kring van varens groeit en een rondpad loopt. Er staat een zeshoekige ijzeren constructie op, bedoeld als groenprieel en begroeid met blauwe regen (Wisteria sinensis). Het tuinpad heeft een ijzeren rozenboog als ingang en rechts ervan staat een tweede arduinen sokkel met een vaas voor éénjarige bloemen, op twee getrapte schijven van beton.