Voortuin met hekwerk, paviljoen en monumentale solitaire esdoorn uit de bouwtijd van de hoeve met herenboerenhuis in sobere neoclassicistische stijl uit 1900.

Ommuurde herenboerentuin bij een gesloten hoeve die in een andere configuratie op het Primitief kadasterplan van 1810 is genoteerd. In 1900, jaartal gesignaleerd op de deurklopper van de inrijpoort, ontstonden de huidige gebouwen, ook het herenboerenhuis in neoclassicistische stijl, loodrecht ingeplant op de straat. Vandaag ligt er aan de straat een zijtuin bij het huis, en achter de boerderijgebouwen een iets hoger gelegen tuin.

De tuin is aan de straatzijde afgezet met een witgeschilderd, meterslang smeedijzeren hek op een lage bakstenen muur met gepikte plint en een deksteen van blauwe hardsteen. Het hek zelf, gevat tussen twee bakstenen pijlers met gepunte dekstenen en spekblokken van blauwe hardsteen, heeft spijlen met opengewerkte lanspunten tussen een doorlopende onder- en bovenregel. De tuin is toegankelijk via een hekpoortje van vierkant stijl- en regelwerk en met lelie bekroonde spijlen. De hogere makelaar en het klimmend beloop van de spijlen wordt ondersteund door sierlijke volutes.

Het hek is aan de straat gedubbeld door een hoge haag, de tuin is niet meer dan een grasveld met struiken en bloemen en in de zuidwestelijke hoek een open paviljoen met wanden van schuin gekruist latwerk onder zadeldak. In de westelijke witgeschilderde keermuur leiden enkele traptreden naar de achterliggende, door hoge hagen beschermde tuin. De voortuin, met ook een goudiep (Ulmus carpinifolia 'Wredei'), wordt gekenmerkt door een als solitair bedoelde mooie esdoorn (Acer pseudoplatanus ' Leopoldii') die samen met de kerkhofmuur en zijn hekwerk het straatbeeld domineert en vermoedelijk ongeveer 100 jaar oud is.