Enkele povere restanten van de voormalige pastorietuin.

Het pastoriegoed verschijnt op het Primitief kadas­terplan van 1827 als een naast de kerk gelegen als tuin genoteerd vierkant terrein (perceel nummer 1011) met huis en bijgebouwen (nummer 1007) rond een langwerpig erfje, en een smalle tuinstrook (nummer 1010) aan de straat. Het huis is vandaag herbe­stemd als resi­den­tie 'De Win­gerd' en van de omge­ving blijven enkele elementen van de oude situatie over, onder meer de hagen op de per­ceel­scheiding die sterk werden inge­snoeid om verjonging te sti­muleren. Het zijn ha­gen van gewone beu­k (Fagus sylvatica) ten noorden bij het kerkhof en ten westen bij de par­king en bij het wijk­centrum en van ­gewone taxus (Taxus baccata) ten zuiden en ten oosten aan de straat­zijde. Een overeind gebleven Lourdesgrot van cementen rotsblokken herinnert nog aan de vroegere functie van pastorietuin.

Bomen

Bruine beuk (Fagus sylvatica 'Atropunicea'), buxus (Buxus sempervirens), scherpe hulst (Ilex aquifolium), gewone pla­taan (Platanus x hispanica), Ponti­sche rododendron (Rhododen­dron ponticum), ge­wone taxus (Taxus baccata) en zomereik (Quercus robur) zijn overblijfsels van de oude pastorietuin.