Dorpswoning, omstreeks 1852 omgebouwd tot neoclassicistisch herenhuis met aanhorigheden, gelegen in informele tuin van 1 hectare 8 are; de huidige beplanting (vooral paardekastanjes) dateert hoofdzakelijk uit de jaren 1880.

De voorloper van het herenhuis aan de westrand van het kerkplein, ook bekend als 'Kasteel Storms', wordt al afgebeeld op een figuratieve kaart uit 1707 in het kaartenboek van het Sint-Janshospitaal te Brussel en op de Ferrariskaart, 1771-1775, telkens met een grote, bijna driehoekige tuin en twee langwerpige vijvers, die op de 19de-eeuwse kaarten niet meer worden weergegeven, maar ongeveer de plaats innamen van het huidige poeltje op de valleibodem. Het huis dat wordt afgebeeld op de Primitieve kadasterkaart (1831) was waarschijnlijk niet veel meer dan een ordinaire dorpswoning, tot ze rond 1852 door de toenmalige eigenaar, graaf Florimond de Ficquelmont (1800-1876, een hoge officier die onder zowel Willem I als Leopold I heeft gediend), werd omgebouwd tot een neoclassicistische herenwoning met twee bouwlagen, zes traveeën en een schilddak. Links van het huis werd een aanhorigheid opgetrokken – een sober maar elegant, tweelaags bakstenen gebouw, dat (met zijn gedrukte pannen schilddaken, de bogen van de tweelichtvensters en de grote deurvenster in het middenrisaliet) eerder aan een Toscaans landhuis doet denken dan aan een "stal, koetshuis en zadelkamer" zoals het in de kadastrale legger wordt omschreven. Rechts van het huis verscheen een tweede bijgebouw, opmerkelijk kleiner en met drie grote rondbogen, typisch voor koetshuizen. Tegelijkertijd werden bovendien drie percelen op de helling tussen het dorpsplein en de Molenbeek samengesmolten tot een 'lusthof ' van 1 hectare 8 are, een passend kader voor het nieuwe herenhuis.

Rond 1878 liet een volgende eigenaar, graaf Philippe Powis de Tenbossche, het gelijkvloerse niveau aan de achterzijde uitbreiden en op deze uitbouw werd een terras met een stenen balustrade aangelegd . Deze verbouwing, inclusief de gefiguurzaagde daklijst, was bepalend voor het huidige uitzicht. Een groot gedeelte van het huidige bomenbestand – vooral witte paardekastanje (Aesculus hippocastanum), maar ook moseik (Quercus cerris) en hangende zilverlinde (Tilia petiolaris) – werd waarschijnlijk gelijktijdig met die verbouwing aangeplant. Het boeiende panorama vanaf het terras – met de kouters naar Ternat toe en de vallei van de Molenbeek-Bellebeek – werd door het opgroeien van de rij paardekastanjes langs de Molenbeek mettertijd beperkt tot het park. In 1921 werd het goed verkocht aan de Brusselse advocaat Raymond Storms, onder wiens naam het nog altijd bekend is.