Een mooie eclectische villa van circa 1900 omgeven door een informele tuin van 1 hectare 73 are.

Rond 1900 liet Jean Verplancke de Diepenhede voor zijn dochter een grote villa bouwen langs de Ninoofsesteenweg – een fraai gedetailleerde, eclectische architectuur, ook wat het inte­rieur betreft (met vooral een mooie plafondschildering in het salon) die door de inspecteur van het kadaster als 'kasteel' werd gecatalogeerd: baksteenbouw met banden in metselmozaïek en speklagen van geglazuurde steentjes, natuurstenen negblokken en boogstenen, een breukstenen plint met de steekboograampjes van het souterrain, een overluifeld bordes, een vierkante traptoren onder een hoog tentdak en, in haut-reliëf in de voorgevel, de ­wapens en het devies van de familie ("Plus est en lui"). Ten oosten van het kasteel werden een kleine remise en, tegen de oostgrens van het domein aan, een serre gebouwd. Het domein is vooral bekend onder de naam van een van de laatste bewoners, dokter ­Roger Van Rossom.

Het kasteel werd omringd door een lusthof van 1 hectare 73 are, maar het noordoostelijke gedeelte (minstens 21 are) daarvan was in feite boomgaard en moestuin, zoals blijkt uit de stafkaart van 1930, die ook het padenpatroon verduidelijkt: een '8' met het kasteel op het snijpunt en de oprit in de zuidoosthoek van het domein. De huidige op- en afritten vormen een boog die de zuidoost- en de zuidwesthoeken via het kasteel met elkaar verbindt; de rest van het padenpatroon is verdwenen. Bij een verbreding van de Ninoofsesteenweg in de jaren 1960 ging de oorspronkelijke randbeplanting langs die kant verloren, maar de zoom met tamme kastanjes (Castanea sativa), zomer- en zilverlinden (Tilia platyphyllos, Tilia tomentosa) langs de Luitenant Jacopsstraat bleef behouden. Het grote, concave gazon, tot voor kort gedeeltelijk beplant met canadapopulieren (Populus x canadensis), wordt aan de noordzijde begrensd door een rijtje van vier tamme kastanjes. Het zuidoostelijke gedeelte van het domein heeft de dichtste beplanting, met onder meer twee mooie wierookcipressen (Calocedrus decurrens) en, langs de oostelijke arm van de oprit, een merkwaardig massief van Kaukasische vleugelnoot (Pterocarya fraxinifolia) met talrijke, soms dikke stammen.

Merkwaardige bomen (Opname 14 juni 2001. Het cijfer in vet geeft de stamomtrek, gemeten op 150 cm hoogte.)

• 35. wierookcipres (Calocedrus decurrens) 336(100)
• 36. wierookcipres (Calocedrus decurrens) 378(100)
• 38. Amerikaanse eik (Quercus rubra) 405
• 42. ruwe iep (Ulmus glabra) 235
• 44. Kaukasische vleugelnoot (Pterocarya fraxinifo­lia), talrijke stammen, dikste 340