De ‘Vallei van de Kleine Kaliebeek’ is gelegen op grondgebied van de gemeenten Turnhout en Kasterlee in de Centrale Antwerpse Kempen. De begrenzing van dit landschap wordt gevormd door Zevendonk in het noorden, Kleine Winkel en Lage Rielen in het oosten en zuidoosten, door het Jeugdcentrum Hoge Rielen in het zuiden en door Leiseinde in het westen. De valleien van de Kleine Kaliebeek en de Roeikensloop vormen, samen met de hoger gelegen ontginningen, een bijzonder goed bewaard relict van het oude Kempische cultuurlandschap.

Op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) herkennen we het gebied als aaneengesloten beemdengebeid en moeras langsheen de Grote en Kleine Kaliebeek en de Roeikensloop. Klein Winkel betrof op dat moment een kleine landbouwnederzetting met weilanden en akkers. De westelijke rand van de ankerplaats was heide, met tussenin enkele kleinere bospercelen. Bijna een eeuw later (op de Vandermaelenkaart, 1854) is de situatie nog zeer gelijkaardig. Centraal overwegen natte weilanden en moeras; langs de randen wisselen heide en bos af. Enkel ter hoogte van Winkel komen akkers voor. Talrijke kleine landschapselementen en plaggenbodems verwijzen vandaag naar dit vroegere landbouwgebruik van de hoger gelegen gronden. Daarnaast is een aanzienlijk gedeelte van het ook nu nog onverharde wegenpatroon sinds het midden van de 19de eeuw bewaard gebleven. Op de topografische kaarten uit het begin van de 20ste eeuw (weergave situatie in 1909) zien we een grote verandering optreden. In de 19de eeuw was de vallei van de Kleine Kaliebeek en de Roeikensloop immers een belangrijk turfwin- en ijzerertsontginningsgebied. De huidige langwerpige perceelstructuur van het centrale gedeelte van het gebied is het resultaat van deze ontginningen. Hoewel de structuur, topografie en typische kenmerken en elementen van dit landschap nog zeer sterk de grondgebruiksgeschiedenis, die zich hier gedurende de laatste eeuwen heeft afgespeeld, weerspiegelen, kunnen we toch niet spreken van een historisch stabiel landschapspatroon. Sinds het begin van de 20ste eeuw, heeft het gebied onder antropogene invloed, toch nog een aantal belangrijke wijzigingen ondergaan. Talrijke visvijvers -ontstaan uit de vroegere winningputten- en weekendverblijven zijn hiervan het bewijs.

De vallei van de Kaliebeek vormt een lokale depressie en fungeert daardoor lokaal als putgebied voor grondwaterstromingen vanuit nabijgelegen hogere gronden; dit kan aanleiding geven tot waardevolle kwelsituaties in de vallei. Talrijke kleine landschapselementen en een uitgesproken microreliëf brengen diversiteit in de vegetatieve opbouw van dit landschap en resulteren in een rijke plantengroei. Deze diversiteit van het landschap weerspiegelt zich ook in een gevarieerde avifauna. Het landschapsbeeld en de esthetische waarde van dit gebied worden bepaald door de kleinschaligheid en diversiteit en vormen een scherp contrast met het omgevende intensieve landbouwgebied. De mozaïek van ruigten, broekbos, extensieve weilandjes, en dergelijke, doorweven met houtwallen, bomenrijen, waterlopen en een grotendeels onverhard wegennet geeft ontstaan aan een visueel aantrekkelijk landschappelijk geheel. Ter hoogte van Kleine Winkel wordt de overgang van plaggencomplexen naar valleigronden geaccentueerd door taluds en een zandweg met opgaande begroeiing. Als geheel betreft het een halfopen landschap, waarin de grote landschappelijke structuren nog zeer goed herkenbaar zijn en waarvan ook de invulling aansluit bij de hoofdstructuur.

• Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.
• Topografische kaart van België, Philippe Vandermaelen, uitgegeven in 1846-1854, schaal 1:20.000.
• Topografische kaarten van België, Herziening derde editie, Militair Cartografisch Instituut, uitgegeven in 1900-1930, schaal 1:20.000.