Het landschap van ‘Blaasveldbroek en omgeving’ is gelegen in de gemeente Willebroek, net ten zuiden van de Rupel. In het noorden wordt dit gebied begrensd door de Hazewinkelvijver, in het westen door de spoorweg en in het zuiden en oosten door bebouwing en wegeninfrastructuur.

Het Blaasveldbroek betrof oorspronkelijk een ontoegankelijk en waterrijk gebied met landduinen in de alluviale vlakte van de Rupel. Het voorhistorisch paaldorp dat in 1860 aan de rand werd ontdekt, was het bewijs van zeer vroege menselijke aanwezigheid in het Würmglaciaal. Zijn huidige vorm kreeg dit landschap van Rupel en Dijle in de vroege middeleeuwen ten gevolge van een afwisseling van veenvorming en overstromingen. Na het indijken van de Rupel tussen 1100 en 1300, kon de vallei van de Rupel in cultuur worden gebracht. In de late middeleeuwen werd het grootste deel van het Broek gebruikt als vloeiweide; andere delen voor winning van leem en het bouwen van woningen. De huidige vijvers, waaronder de zogenaamde Putten van Lacourt en de Vekeputten zijn sporen van veenwinning op relatief grote schaal in deze periode. Op de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) kan worden afgelezen dat toen vrijwel het hele gebied in gebruik was als grasland, met akkers op de zandruggen. In 1920 werd een groot deel van het gebied opgekocht door een luciferfabriek, die het vol plantte met populieren.

De huidige aanwezigheid en verspreiding van een aantal landschapselementen is nog redelijk gerelateerd aan de aanwezige bodem, met graslanden en eiken-beukenbossen op de zandrug, graslanden en elzenbroekbossen in het valleigedeelte en de vijvers waar de veenlaag het dikst is. Als geheel vertegenwoordigt dit vochtig tot natte gebied een rijke en specifieke fauna en flora. Vermeldenswaardig erfgoed zijn het redelijk gave kasteeldomein Blaasveld of het zogenaamde 'Park van Lacourt' in de zuidwestelijke hoek, met -op de plaats van het oorspronkelijke kasteel- een villa uit het midden van de 20ste eeuw, en in het domein een omvangrijke tamme kastanje van meer dan 300 jaar oud. In de nabijheid van het domein Blaasveld bevindt zich verder nog de grote vroeg 19de-eeuwse Sint-Fransiscuskapel.

• Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.