Dit gebied strekt zich uit ten zuiden van Weerde. De westelijke grens wordt grotendeels gevormd door de spoorlijn Brussel-Antwerpen en de oostelijke door de autoweg E19 Brussel-Antwerpen. Het gebied maakt deel uit van de Zennevallei ten noorden van Brussel. Nabij Weerde bleef een deel van de oude meanderende Zennebedding behouden. Bomenrijen volgen vaak het patroon van het uitgebreid grachtenstelsel, hier en daar komen beboste percelen voor met zowel loof- als naaldhout.

Het Steen, ook Rubenskasteel genoemd, is gesitueerd in een meander van de Barebeek. Deze ligging zou er kunnen op wijzen dat het om een oude site gaat. De oudste gekende bewoning situeert zich in de 13de en 14de eeuw. Het kasteel had lang een belangrijke strategische rol, waardoor het ook sterk te lijden had. In 1635 werd het eigendom van P.P.Rubens en H.Fourment, die het tot buitenverblijf lieten inrichten. Het domein wisselde meermaals van eigenaar. Zo nam in 1773 hofarchitect L.B.Dewez er zijn intrek. In de 19de eeuw werd het kasteel vergroot en gerestaureerd. In het begin van de 20ste eeuw liet industrieel de Becker-Remy nog talrijke aanpassingen uitvoeren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er troepen in ondergebracht, vanaf 1955 werden opnieuw herstellingen uitgevoerd. Dreven omgeven het kasteel. In zijn huidige vorm is het een omgracht L-vormig gebouw met tuin, door middel van een 17de-eeuwse boogbrug verbonden met het noordelijk ingeplante neerhof. Ten zuiden van het kasteel ligt een gebogen vijver met eilandjes.

Het omgevende bos wordt gekenmerkt door een kalkminnende flora, die wijst op het geologische verleden van het gebied aan de rand van de Zennevallei, met name een oost-west georiënteerde vallei. Door de naburige graslanden stromen Hondsleibeek, Broekgracht en Barebeek.