Zogenaamd "Schransken", modo "Schranshoeve", "Kennesschrans" (eind 18de eeuw). Hoeve met losstaande bestanddelen, eertijds binnen vierkante omgrachting, nu middenin omhaagd domein met rest omgrachting aan westzijde. Rechthoekig woonstalhuis (nok parallel aan de straat), rechthoekige langsschuur (nok parallel aan de straat) aan zuidzijde, rechthoekig wagenhuis (nok loodrecht op de straat) aan westzijde en ten slotte tweedelig bakhuis (nok parallel aan de straat) aan zuidzijde. Vanaf 1670 vermeld als omwaterde schans met stenen gebouwen. Huidige gebouwen vermoedelijk uit de eerste helft van de 19de eeuw, echter verbouwd in loop van de 19de en de 20ste eeuw.
Bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder zadeldaken (Vlaamse en mechanische pannen, golfplaten); rechthoekige muuropeningen met arduinen dorpels.
Bron: PLOMTEUX G., STEYAERT R. & WYLLEMAN L. 1985: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 10n2 (Ho-Ra), Brussel - Gent.
Auteurs: Wylleman, Linda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)