is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Hoeve De Schrans
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Hoeve De Schrans
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Hoeve De Schrans met omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Hoeve De Schrans
Deze vaststelling was geldig van tot
Hoeve door middel van ankers [1]615 gedateerd (westgevel); rechthoekige omgrachting, laatstgenoemde gedeeltelijk gedempt en droogstaand sinds 1934 (aanleggen dieptespoor Antwerpen-Brussel), ten noorden grenzend aan het complex van Agfa-Gevaert, ten zuiden afgesloten door een meidoornhaag en ten oosten door een rij kastanjebomen.
Oorspronkelijk woonstalhuis (westelijk deel) onder zadeldak (nok parallel aan de straat), uit het eerste kwart van de 17de eeuw (zie datering 1615 en ankertekens), waarvan het woonhuis van vier traveeën vergroot werd met kelder en opkamer (te oordelen naar het niet-doorlopen van de speklagen in de westgevel); de stal werd uitgebouwd aan de oostzijde. Bij een volgende uitbreiding werden de stallen driebeukig gemaakt en het dak verhoogd (zie westgevel). Aan de oostzijde aangebouwde schob (eind 19de eeuw - begin 20ste eeuw) die later werd dichtgemetseld, maar bij de restauratie hersteld in de oorspronkelijke toestand.
De losstaande schuur (nok parallel aan het woonhuis) ten noorden, het varkenshok ten noorden en het bakhuis ten zuiden werden verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog (zie funderingsresten). De tot voor enkele jaren leegstaande en vervallen hoeve werd gerestaureerd naar ontwerp van architect Ludo Michielsen (1980) en kreeg opnieuw een woonfunctie.
Langgestrekte hoeve met verspringende zuidgevel; woonhuis van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok parallel aan de straat), oorspronkelijk bedekt met riet, heden Vlaamse pannen; een houten dakvenster (derde travee); bredere uitgebouwde stallen (oostzijde), heden eveneens met woonfunctie. Verankerd en eertijds beschilderd bakstenen gebouw met zandstenen speklagen (westgevel) op een gepikte plint. Getraliede en beluikte kruis- (zuidgevel) en kloosterkozijnen (westgevel), verder rechthoekige munropeningen, zuidelijke voorgevel met houten kozijnconstructie voor kruiskozijn in derde travee en rechthoekige deur met bovenlicht in vierde travee; korfboogvormige deur en rechthoekige getraliede venstertjes in vroegere stal.
Bron: PLOMTEUX G., STEYAERT R. & WYLLEMAN L. 1985: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 10n2 (Ho-Ra), Brussel - Gent.
Auteurs: Plomteux, Greet; Steyaert, Rita
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De hoeve is al te zien op de Ferrariskaart (1771-1778) waar ze wordt afgebeeld als een omwalde hoeve. De grachten worden pas gedempt na de Tweede Wereldoorlog, maar bleven bewaard in de percelering. Ook op het digitaal hoogtemodel is de noordelijke en westelijke gracht nog goed te zien.