Alleenstaand eclectisch kloostergebouw op rechthoekig grondplan, drie verdiepingen onder leien schilddak bekroond met ijzeren dakvorst. Witte bakstenen lijstgevels geritmeerd door erkers en opengewerkte hoekpartijen, verlevendigd met banden van rode baksteen Rondboog- of segmentboogvormige vensteropeningen, beluikt op begane grond. Westelijke voorgevel van drie traveeën met driezijdig middenrisaliet en rondboogportaal onder een tuitgevel met bekronend Heilig Hartbeeld; bas-reliëf van Jules Weyns in het timpaan, laatstgenoemde is het enige overblijfsel van dit gebouw dat heden gesloopt is. Ten westen hiervan, voor het moderne bejaardentehuis: waterput met sierlijk smeedwerk bekroond met een beeldje van een waterdrager (circa 1900).