Teksten van Verbrande Hoeve

https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/13680

Verbrande Hoeve ()

De site van de Verbrande Hoeve is gekend sinds 1421 als ‘Te Kouwerheide’. In 1518 wordt voor het eerst een hoeve vermeld op deze plaats. Oorspronkelijke eigenaar was het Antwerpse Onze-Lieve-Vrouwkapittel. De benaming ‘Verbrande hoeve’ dateert pas uit de 19de eeuw. Volgens de bouwmaterialen en bouwwijze van de bewaarde originele gevels en dakkappen klimmen de huidige gebouwen op tot de 17de eeuw.

De hoeve in haar huidige toestand omvat de historische opstelling met een oostelijk woonstalhuis onder zadeldak, een schuur aan de westzijde met afgewolfd zadeldak en een bakhuis aan de oostzijde van het erf. De omgeving van de hoeve is in gebruik als tuin. De vroegere boomgaard en moestuin zijn verdwenen.

In het oostelijke woonstalhuis is het noordelijke deel (het vroegere wagenhuis) volledig heropgebouwd in 1994-2000. De enige bewaarde oorspronkelijke elementen zijn enkele moerbalken en gebinten van de dakkap. De dakkapel aan de straatzijde is een nieuwe toevoeging. Ook de schoorsteen is nieuw. In de westelijke uitbouw van het woonstalhuis zijn de gevels volledig vernieuwd. Het aantal, de plaats en de vorm van de venster- en deuropeningen is volledig gewijzigd ten opzichte van de oorspronkelijke toestand. Binnenin dit volume is de houtbouw wel grotendeels bewaard (ankerbalkgebinten en spanten van de dakkap). De enige bewaarde originele delen van de buitengevels van het woonstalhuis zijn de zuidelijke helft van de oostgevel en de westelijke dwarsgevel.

Ook in de schuur aan de westzijde zijn de buitengevels deels heropgebouwd. De grote rechthoekige vensteropeningen in de westgevel zijn nieuw, maar in tegenstelling tot de oostvleugel hebben ze geen historiserende vormgeving. In de dwarsgevels is de oorspronkelijke indeling met de grote poortopeningen bewaard.

Binnenin de schuur is de grotendeels bewaarde oorspronkelijke indeling nog herkenbaar. Aan de oostzijde bevindt zich de doorrit die wordt bediend door de grote poortopeningen in de dwarsgevels. Het houtskelet van de schuur is grotendeels bewaard. Dat bestaat uit een geheel van standvinken, langs- en dwarsbalken op de begane grond en daarboven een samengestelde dakkap met gestapelde schaargebinten, gordingen en flieringen. Deze constructie wijst op een bouw in de 17de eeuw. De bewaarde houtverbindingen zijn vastgezet met toognagels en de balken zijn voorzien van gebeitelde telmerken. De langsbalken die de doorrit afboordden aan de westzijde zijn verdwenen, maar hun vroegere aanwezigheid is nog gemakkelijk herkenbaar in de standvinken, waar uiteinden van deze balken en gaten van de pen-en-gatverbindingen bewaard zijn.

  • PLOMTEUX G., STEYAERT R. & WYLLEMAN L. 1985: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 10n2 (Ho-Ra), Brussel - Gent.
  • Onroerend Erfgoed, Digitaal opheffingsdossier 4.001/11024/101.1, Verbrande hoeve: woonstalhuis en binnenerf (S.N., 2023).

Auteurs:  Debonne, Vincent
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Verbrande Hoeve [online], https://id.erfgoed.net/teksten/431873 (geraadpleegd op ).


Verbrande hoeve ()

L-vormige langgestrekte hoeve (nok parallel aan de straat) uit de 18de eeuw, met afzonderlijke langsschuur aan noordzijde (nok parallel aan de straat) en bakhuis aan oostzijde (nok parallel aan de straat) uit de 19de eeuw. Ingeplant binnen omhaagd domein. Onder de benaming "Te Kouwerheide" als goed bekend vanaf 1421. In 1440 werd reeds melding gemaakt van een huis op dit goed en in 1518 aangeduid als hoeve. Hoorde oorspronkelijk toe aan het Antwerpse Kapittel. Komt onder de benaming "Verbrande hoeve" voor in de 19de eeuw.

Woonhuis met zuidgevel van vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (golfplaten en riet). Bakstenen gebouw met staand verband, onderkelderde zuidwest- en noordwest-zijden. Beluikte en getraliede rechthoekige vensters met beschilderde arduinen dorpels en negblokken; twee opkamervenstertjes met geprofileerde bovendorpel. Rechthoekige deur in vlakke beschilderde omlijsting van arduin. Westgevel: muurvlechtingen; een bewaard, beluikt kloosterkozijn van beschilderde zandsteen met negblokken aan noordzijde en resterende strek van het gedichte zuiden, beide boven getralied kelderraampje. Beluikt rechthoekig middenvenster met arduinen dorpels waarboven korfboogvormig laadluik met hoekblokken. Noordgevel: aan westzijde aanbouwsel onder lessenaarsdak (Vlaamse pannen); vernieuwde rechthoekige vensters en rechthoekige deur met beschilderde arduinen latei.

In het verlengde van woonruimte stalling en schuur van vijf traveeën onder doorlopend afgewolfd dak (golfplaten, riet). Oostgevel met strooien beschieting op bakstenen sokkel. Rechthoekige en korfboogpoorten. Haakse, deels vernieuwde vleugel onder afgewolfd dak (riet, golfplaten) met rechthoekige vernieuwde muuropeningen. Bakstenen langsschuur van zeven traveeën onder afgewolfd dak (Vlaamse pannen). Rechthoekige venstertjes met arduinen dorpels, rechthoekige poorten met betonnen of houten latei. Rechthoekig bakhuis onder zadeldak (Vlaamse pannen). Uilengaten in de puntgevels. Getoogde venstertjes en rechthoekige deur met houten latei in het westelijk gedeelte. Oostelijk ovengedeelte met steekboogvormige stookplaats.

  • VAN PASSEN R., Toponymie van Kontich en Lint, Gent, Vlaamse Academie voor taal- en letterkunde, 1962, p. 368, 369, 590.

Bron: PLOMTEUX G., STEYAERT R. & WYLLEMAN L. 1985: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 10n2 (Ho-Ra), Brussel - Gent.
Auteurs:  Wylleman, Linda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Verbrande Hoeve [online], https://id.erfgoed.net/teksten/13680 (geraadpleegd op ).