Het 17de-eeuwse domein De List wordt op de Ferrariskaart (1771-1778) afgebeeld als een fraai ingericht landgoed langs de weg naar Rotterdam. Het kasteel ligt binnen een dubbele omgrachting in het verlengde van de toegangsdreef ten zuiden en wordt voorafgegaan door een formele siertuin en twee dienstgebouwen die het voorerf afsluiten. Een oost-west georiënteerde dwarsas biedt zicht op een kleine vijver in spiegelboogvorm ten oosten. Ten westen kreeg de omgrachting eveneens een spiegelboogvorm. Het op een driehoekig terrein aangelegde park bezit zowel ten westen als ten noorden van het kasteeleiland een sterrenbos. Op het terrein is eveneens een 18de-eeuws jachtpaviljoen aanwezig. Langs de toegangsdreef wordt de nog bestaande pachthoeve weergegeven. Deze configuratie was nog steeds aanwezig bij de opmaak van de Primitieve Kadasterkaart in 1818.

In 1835 verwerven Henry Jean Joseph Adrien van Havre en zijn echtgenote Camilla Hurlburt Webb het goed. Henry, telg van één van de oudste Belgische adellijke families, groeide op op het kasteel de Mik in Brasschaat. Walter van Havre (1870-1919), één van de zonen van Henry en Camilla, was één van de pioniers van het radiologisch onderzoek en gebruikte daarvoor een labo ingericht in één van de woningen op het domein.

De nieuwe eigenaars laten niet alleen een nieuw kasteel bouwen, ook het park wordt aan de heersende mode aangepast. De formele aanleg verdwijnt en een nieuwe aanleg in landschappelijke stijl verschijnt. Men kan veronderstellen dat deze nieuwe aanleg samenhangt met de sloop van het oude kasteel in de tweede helft van de 19de eeuw en voor de bouw van het nieuwe kasteel in 1897. De nieuwe aanleg verschijnt voor de eerste maal op de Poppkaart (1842-1879): de walgracht rondom het kasteeleiland verliest zijn strakke belijning en wordt langs de westzijde opgestuwd tot een “rivier” met golvende oevers die verder westwaarts loopt. Het omgrachte terrein ten oosten wordt als moestuin ingericht. Een omgevende aarden wal en tuinmuur langs de noordzijde zorgen hier voor een zachter microklimaat. Het noordwestelijke deel wordt ingericht als park in landschappelijke stijl met bomengroepen en een kronkelend padenpatroon rondom een nieuw aangelegde serpentinevijver met ijskelder ten noorden.

Enkele postkaarten uit het begin van de 20ste eeuw geven een beeld van de evolutie van de parkaanleg in de onmiddellijke omgeving van het nieuwe kasteel van 1897. Over de walgracht ligt een houten tuinbrug met een leuning van takken, rondom staat een gevarieerde beplanting met onder meer naaldbomen en een treurbeuk. Op een postkaart uit 1909 worden met eenjarigen beplante ronde bloemperken met centrale tuinvaas beschermd door hekken tegen aanwezige grazers. Latere postkaarten tonen langs de paden opgestelde oranjerieplanten in houten kuipen. Vervolgens kreeg de zone voor het kasteel een neoformele aanleg met grasparterres, met lage buxushaagjes omzoomde rozenperken en snoeivormen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog doet het kasteel dienst als opvangtehuis voor Waalse kinderen. In de jaren 1960 wordt met de aanleg van de autosnelweg E19 het domein middendoor gesneden en het kasteel afgebroken. Vandaag blijven nog de herenhoeve, pachthoeve en de boswachterwoning bewaard. In het park zijn de serpentinevijver, grachtenstelsel, toegangsbrug, onverharde padenstelsel, ijskelder, bomengroepen, solitaire bomen en bomenrijen als onderdelen van de landschappelijke aanleg bewaard. Ook de verhoogde wal rondom de voormalige moestuin bleef deels bewaard. De Listdreef, de voormalige toegangsdreef tot het domein, bleef tot vandaag bewaard, maar is enkel tot in de helft met een dubbele bomenrij beplant. De site maakt sinds 2019 deel uit van het natuurgebied Bonte Hannek.