is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Domein Hof ter Linden
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Hof ter Linden: landhuis
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Hof ter Linden met park
Deze bescherming is geldig sinds
Kasteel Hof ter Linden, modo De Zwaan, heden in gebruik als opleidingscentrum. Beboomd domein met kasteel, voorafgegaan door grasplein (voorheen met grote linde, vanwaar de naam), en omringd door een drietal aanhorigheden. Het hele domein, circa 1 hectare groot is omgeven door ijzeren hekken met twee inrijpoorten. Kasteel in neoclassicistische stijl van circa 1880-1884, opgetrokken in opdracht van Edouard d'Arripe; het goed werd tot 1914 door de familie d'Arripe bewoond, tijdens de Eerste Wereldoorlog bezet door de Duitsers, en nadien nog door verschillende andere eigenaars bewoond, onder meer van 1931 tot 1957 door de Nederlandse zaadhandelaar Zwaan; in 1984 werd het verkocht aan een vennootschap, die eigendom is van graaf Gonzales d'Alcantara. Het verwaarloosde kasteel werd hersteld en verhuurd aan Kluwer Opleidingen.
Vrijwel vierkant, bepleisterd en witgeschilderd kasteel van zeven traveeën en drie bouwlagen op verhoogde begane grond met betraliede keldervensters; mansardedak met smeedijzeren vorstkam (leien), waarin rechthoekige omlijste mansardevensters met voluten, segmentbogig fronton en bolornament (voorgevel) en oeils-de-boeuf (zij- en achtergevels). Voorgevel met risalietvormende middelste travee, voorafgegaan door een brede trap met deels omsloten bordes; bekronend terras op gietijzeren zuiltjes, afgezet met fraaie smeedijzeren leuning. Rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met versierde sluitsteen, op de bovenverdieping onderlijnd door kordonvormende lekdrempels van arduin.
Soberder zij- en achtergevels, laatstgenoemde van vijf traveeën met in de middelste travee brede rondboogvensters (corresponderend met het risaliet in de voorgevel) ter verlichting van de trapzaal; linkerzijgevel met dienstingang.
Interieur. Ruime hal in neo-Lodewijk XVI-stijl geritmeerd door Korinthische pilasters van imitatiemarmer met "chutes", alternerend met spiegelpanelen versierd met strikken en rankwerk; aan het einde van de hal, dubbele bordestrap, waarvan de wanden met landelijke taferelen beschilderd zijn. Vooraan, aan weerszijden van de hal, neo-Lodewijk XVI-salon met stucwerkplafond en marmeren schouw; rechtersalon met houten panelenlambrisering beschilderd met vogels en bloemen; daarachter, salon in neo-Vlaamserenaissance-stijl met meubilair in Mechelse stijl; achter het linkersalon, diensttrap en nieuw ingerichte keuken.
Op de tweede bouwlaag, aansluitend bij het terras, Chinese kamer met indrukwekkende polychrome plafond- en deurbeschilderingen; de aankleding van de aansluitende kantoorruimten is recent. Trapbordessen met rondbogige glas-in-loodramen: op het eerste bordes met vrouwenfiguur en ranken, gesigneerd Leopoldus inv. pinx. del. Pluys, Mechliniae 1884, op het tweede met eikenboom en bloemen in zeer heldere kleuren (niet gesigneerd).
Aan oostzijde neotraditioneel dienstgebouw, voorheen koetshuis en paardenstallen, eveneens van circa 1884, van vier en vier traveeën en één bouwlaag onder twee parallelle zadeldaken met dakkapellen (nok loodrecht op het hoofdgebouw, leien), aan de zuidwestzijde met aanleunende serres. Verankerde lijst- en trapgevels van bak- en natuursteen; kruiskozijnen (waarvan één verbouwd tot deur) en spiegelboogdeur; aan de kant van het kasteel, met hoge rechthoekige poorten van voormalig koetshuis, laadluiken en bewaarde takel, heden garage.
Aan westzijde, T-vormige duiventil uit dezelfde periode; verankerd bakstenen gebouwtje met zwart geschilderde voegen onder schild- en afgewolfd zadeldak (kunstleien, bitumen) met houten duivenhok en loden nokversiering; spitsboogvensters en -deur in omlijsting van gesinterde steen, eerstgenoemde met ijzeren roeden.
Aan Marterstraat nummer 1, recenter L-vormig bijgebouw van vijf traveeën en één bouwlaag onder haakse afgewolfde zadeldaken (mechanische pannen), vermeerderd met hoektoren onder leien spits en berging onder lessenaarsdak. Bakstenen lijstgevels met segmentbogige muuropeningen.
Bron: KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. 1995: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Mechelen, Kanton Mechelen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 13n2, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Plomteux, Greet
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Het gebouw werd verbouwd in 1880 (bovenbouw), maar is in kern ouder. Het staat weergegeven op de kaart van Ferraris en van Popp. Linda Van Langhendonck dateert het gebouw eerder einde 16 eeuw en het portiek als aanbouw uit de 17de eeuw. Een amateur-archeoloog verwees zelfs naar een restant of bijgebouw van een kasteeltje "De Pauw". Volgens dezelfde auteur die zich baseert op de koopacte, is Het Lindenhof niet gebouwd is door d'Arrripe, maar aangekocht.
Het kasteel ligt in een park met groepen opgaande bomen (onder andere eik, plataan, linde, kastanje, beuk, taxus en moeraseik) rond een centraal grasveld.
Is deel van
Hogeweg
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Domein Hof ter Linden [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/1443 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.