Meermaals uitgebreid omheind en vergroend kerkhof aansluitend bij de parochiekerk. Er bleven graftekens bewaard van het midden van de 19de eeuw tot vandaag.

Historiek

De kerk met omringend kerkhof staat afgebeeld op de laat-18de-eeuwse Ferrariskaart. Het kerkhof is dan deels ommuurd en ten noorden en zuiden staan er gebouwen tegen het kerkhof aangebouwd. Op de Atlas der Buurtwegen uit 1840 is duidelijk te zien dat de kerk ten noordoosten aansluit bij het dorpsplein van Wuustwezel en ten noordwesten toegankelijk is via een weg.

Het kerkhof werd tussen 1844 en 1994 meerdere keren vergroot. In 1844 werd het kerkhof vergroot door samenvoeging met een open terrein van de naastliggende school. De huizen ten noorden van het kerkhof werden in 1867-1873 verworven en meteen gesloopt. Het kerkhof werd toen naar het noorden vergroot en de bestaande omheiningsmuur werd in die jaren hersteld en verlengd over de lengte van de gesloopte panden. Een ijzeren hek werd geplaatst. Bij de heropbouw van de kerk in 1899-1900 werd mogelijk ook het kerkhof heringericht. Een foto uit 1901 toont het ommuurde kerkhof, de kerkhofmuur en een toegangshek. Er stonden geen planten op het kerkhof. Tussen 1913 en 1927 en 1949-1967 werd het kerkhof naar het zuiden uitgebreid. De omheiningsmuur werd elke keer terug verlengd. In de naoorlogse periode werd het kerkhof ook opnieuw aangelegd. Op een luchtfoto uit 1971 is te zien dat een haag het centrale noord-zuid lopende pad afboorde en dat het kerkhof omzoomd was met populieren. In de jaren 1980 stonden er ook ten noorden van de kerk verspreid bomen. In 1970 en 1994 werd de begraafplaats een laatste keer naar het zuidwesten uitgebreid. In 2015 werd de begraafplaats deels geruimd.

Beschrijving

Met een gietijzeren hek, een bakstenen muur en een haag omheind, vergroend en deels geruimd kerkhof. Het hek met gietijzeren, op vlammen uitlopende hekpijlers steunt op een bakstenen plint met hardstenen afgeschuinde dekstenen. Ten noorden, aansluitend op het dorpsplein staat het hekken uit 1873. Het wordt geflankeerd door een kleiner ijzeren hekken. Ten oosten is er een derde ijzeren hekken, opgehangen aan een bakstenen hekpijler. De naoorlogse uitbreidingen worden gekenmerkt door lijnaanplantingen met buxushagen, rode en noorse esdoorn en leilinde.

Tegen het kerkkoor staat een calvarie met op een plint een rotspartij een gekruisigde christus, Johannes en Maria. Onder het kruis staat een slang en een dooshoofd afgebeeld, verwijzend naar de zondeval.

De oudste grafstenen staan tegen de kerkgevel. In 1824 werd de grafkelder en bijhorend grafteken voor de familie Vinck opgetrokken. Bovenaan staat het wapenschild van Gericke Van Herwijnen en onderaan staat de wapenspreuk van Vinck: Labor Constantia Integritate. Tegen de noordelijke transeptgevel staat het familiegraf Robrecht De Kerchove d’Exaerde dat opgebouwd is uit een zerk met kruis en een stèle met het wapenschild van de familie. Eveneens tegen de noordelijke kerkmuur staat een eclectische stèle met naar boven toe verjongend lichaam op een sokkel en gebogen kop bekroond met een kruis. De stèle is gedecoreerd met een immortellenkrans. De grafplaat van een priestergraf werd in de muur gemetseld. Ten slotte staan nog steeds tegen de kerkmuur twee Heldenhuldezerken uit 1919 voor Carolus Van Den Buys en Jaak Van Grootel.

Op het kerkhof bleven vrijstaande graftekens aan de noordoostzijde van het kerkhof bewaard. Het gaat voornamelijk om hardstenen graftekens uit de vroege 20ste eeuw en het interbellum in de typische vormgeving voor die periode: boomstamkruisen op rotspartijen, kruisvormige stèles met graftuinen, zerken met stèles, cippes. Ze zijn opgetrokken in neoclassicisme, eclecticisme, sobere art deco en modernisme.

De uitbreiding ten zuiden is grotendeels geruimd en ingegroend. De bewaarde graftekens dateren uit het interbellum en de naoorlogse periode. De nog herkenbare rijen met graven herbergen voornamelijk modernistische hardstenen en granieten graftekens van het kruis-met-zerk-type of stèle-met-zerk-type. Soms worden hardsteen en graniet gecombineerd. Tekstplaten in marbriet zijn soms op de stèle aangebracht.

Er bleven tevens negen graven bewaard van Britse soldaten die sneuvelden tijdens de bevrijding van Wuustwezel in 1944. Hun graf is gemarkeerd met de typische natuurstenen stèles van de Commonwealth War Graves Commission.

Het plaatsbezoek vond plaats in 2016.