Dit erfgoedobject heeft geen erfgoedwaarde meer. De erfgoedwaarden waarom we het object opnamen in de inventaris, zijn niet meer aanwezig, bijvoorbeeld door verbouwing of sloop.
Meisjesschool zogenaamd "Berkenboominstituut", circa 1640 gesticht in de Nieuwstraat als eerste instelling waar gratis onderwijs werd verschaft. Door de snelle aangroei der schoolbevolking, verhuisde men in 1648 naar een gehuurde boerderij op de hoek van Kleine Peperstraat en Kalkstraat. De onderwijzeressen, zogenaamde "geestelijke dochters" zonder echte kloosterregel, verwierven de boerderij in 1664 in eigendom en breidden deze uit in 1695. Na afschaffing van de communiteit in 1798 heropende de toenmalige Weldadigheidscommissie de school in 1800 met de vroegere onderwijzeressen, die echter na twee jaar in hun opdracht faalden. Na een tweede mislukking van de in 1804 door de bisschop toegestuurde Zusters van Onze-Lieve-Vrouw uit Valencienne, werden de gebouwen van 1809 tot 1810 gebruikt als bakkerij en magazijn van de Franse troepen. Pas in 1815 herbegonnen twee geestelijke dochters van het ouderlingentehuis de Berkenboomschool; zij ontvingen in 1817 de kloosterregel en werden gesteld onder de aanroeping van Sint-Vincentius à Paulo. Sindsdien kende de school een gestadige uitbreiding en modernisering, zodat van de oude gebouwen heden niets meer bewaard is.
DE POTTER F.-BROECKAERT J., Geschiedenis der stad St.-Nicolaas, tweede deel, Gent, 1882, p. 31-67.
VAN RAEMDONCK J., Le Berkenboom, Sint-Niklaas, 1865.
Bron: DEMEY A. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Sint-Niklaas, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 7n2 (S-T), Brussel - Gent. Auteurs: Demey, Anthony Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
