Gebouwd op de plaats van de oudste kapel van Sint-Niklaas. De stenen kapel van 1578 werd hersteld in 1703, 1721, 1723, 1756 en volledig gesloopt tijdens de Franse revolutie. In 1814 heropgebouwd, kreeg zij in 1834 een houten zijbeuk die in 1853 vervangen werd door een stenen. Na het oprichten van de Sint-Jozefkerk, verloor de kapel haar functie van hulpkerk, zodat na de Eerste Wereldoorlog deze zijbeuk werd verwijderd. Ruime bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond en afgedekt door een zadeldak (leien) met open dakruiter boven de voorgevel. Rondbogige vleugeldeur geflankeerd door pilasters en bekroond door een klassiek hoofdgestel bestaande uit gelede architraaf, vlakke fries en gekorniste kroonlijst. In de geveltop, rondbogige beeldnis met waterlijst en vleugelstukken en madonnabeeld. Zijgevels van drie traveeën gemarkeerd door lisenen en ruime spitsboogvensters, vermoedelijk in 1899 aangebracht (jaartal der glasramen).
Mobilair: Beelden "Onze-Lieve-Vrouw met kind" (respectievelijk uit de 14de en de 19de eeuw); kruisbeeld (vermoedelijk 17de eeuw). Altaar (19de eeuw, neorenaissance).
SCHIETEKAT J., De hoofdkerk te Sint-Niklaas, in Annalen van de Koninklijke Oudheidkundige Kring van het Land van Waas, 74, 1971, p. 77-80.
VAN VLIERBERGHE J., Annalen van de Koninklijke Oudheidkundige Kring van het Land van Waas, 49/1, 1937, p. 48-63.
Bron: DEMEY A. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Sint-Niklaas, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 7n2 (S-T), Brussel - Gent. Auteurs: Demey, Anthony Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
