Modern bedehuis met voorliggend, geasfalteerd plein (parking), halverwege Leopold II laan, als verbinding tussen Oostduinkerke-Dorp en -Bad. Groots opgevat complex van gele bakstenen onder zadeldaken (tichelen), van 1952-1956, naar ontwerp van architect J. Gilson (Groupe Alpha), ter vervanging van de in 1940 vernielde parochiekerk.

Kerk voorafgegaan door atrium, omgeven met, door middel van spitsbogen geajoureerde wandelgangen; centrale, vierkante westtoren met afgeschuinde hoeken, verstevigd door middel van hoeksteunberen met versnijding. Spitsbogige doorgangen en galmgaten. Christusbeeld (terracotta; 13,5 meter hoog) van A. Gause boven de middendoorgang. Daterende gevelstenen in de torendoorgang.

Kerk bestaande uit een schip, een even breed transept (gelijke nokhoogte), en een zware, niet erg hoge, vierkante (10 meter zijde) kruisingstoren met afgeschuinde hoeken, onder stompe bedaking. Tegen de frontzijde van kerk aanleunend portaal onder lager zadeldak, begrensd door puntgevel. Laatstgenoemde voorzien van drie spitsbogige toegangen, bereikbaar via gezamenlijk bordes, en een reeks spitsboogvormige bovenlichten, ingeschreven in denkbeeldig spitsboogvenster. Beeld van de patroonheilige in rondboognis, tegen linker transepteinde.

Interieur gekenmerkt door brede, spitsboogvormige kruisingsbogen en vlakke koorsluiting. Veelvuldige herhaling van spitsboogpatroon.

Mobilair: Terracotta kruisbeeld (3,5 meter hoog) boven altaar, van A. Gause. Keramieken kruisweg van J. Maes. "Verrijzende Christus", in koepelgewelf.