Parochie opgericht in 1908, gevolgd door de bouw van een neogotische kerk in 1909.

Driebeukige bakstenen kerk onder leien bedaking; schip van zeven traveeën, koor van twee rechte traveeën met vijfzijdige sluiting en vierkante toren ingebouwd in de oostzijde van de zuidelijke zijbeuk. Decoratieve verwerking van arduin. Schip met basilicale opstand, geritmeerd door steunberen waartussen spitsboog- of radvensters. Westpuntgevel gemarkeerd door een neogotisch portaal en roosvenster. Lager koor met gelijkaardig uitzicht. Toren op vierkante basis, overgaand naar achthoekig onder stenen spits; aangebouwd traptorentje.

Neogotisch interieur met spitsboogarcade op vierkante pijlers; kruisribgewelven van bak- en natuursteen.

Meubilair: Overwegend neogotisch meubilair uit de bouwperiode; eiken biechtstoel, midden 18de eeuw, afkomstig uit de oude Sint-Lambertuskerk; antependium, eerste helft 18de eeuw, afkomstig uit het diocesaan museum van Mechelen.

Mobilair. Schilderijen: Sint-Albertus, gedateerd 1909-1934 (zilveren jubelfeest parochie).

Beeldhouwwerk: gepolychromeerd houten beeld van Sint-Antonius van Padua, Th. Koob, circa 1909.

Glasramen, gesigneerd "J. de Meester inv., J. Coupaert fecit, 1974" (koor), 1975 (schip).