Kort na de Eerste Wereldoorlog heropgebouwde hoeve met semigesloten opstelling van bakstenen gebouwen onder zadeldak (mechanische pannen) rondom begrint erf, midden volledig bewaarde vierkante omwalling (zie Ferrariskaart, 1771 - 1778); zuidelijke toegangsbrug met hekpijlers en aansluitende, deels gekasseide oprit.

Wederopbouwarchitectuur, geïnspireerd op traditionele regionale hoevebouw, zie algemeen volume, wal; overname van lokale elementen als aandak, schouderstukken, muurvlechtingen en topstuk; dakvensters en -kapellen met tuitgeveltje.