In tegenstelling tot de inventaristekst dateert het landhuis van 1906-1907. Het werd gebouwd in opdracht van Sylvie Lobelle, weduwe van Felix Vercruysse. Niet enkel de inscripties in de hekpijlers verwijzen naar de opdracht: het monogram VL in de zwikken van de twee korfbogen, vlak boven de centrale Ionische pijler van de opengewerkte ingang, verwijst ook naar de opdrachtgeefster en haar overleden echtgenoot.

Het landhuis oogt aan de buitenkant als één kasteel, maar was al van meetaf ontworpen als een ietwat ongewoon type van 'tweewoonst-kasteel'. De twee voordeuren geven uit in een gemeenschappelijke inkomhal, waarin zowel links als rechts een vleugeldeur toegang geeft respectievelijk tot de linkse en rechtse ‘woning’. Ietwat verderop in de inkomhal, op de aslijn van de brede gang, is een scheidingsmuur aangebracht. Zowel links als rechts van deze muur leidt een fraaie bordestrap naar de eerste verdieping van ‘woning A’ of ‘woning B’. Hoewel op het verdiepingsbordes, krijg je alweer de optie om naar links als rechts te gaan. Deze hybride structuur was aangepast aan de nood van de oorspronkelijke bewoners.

De interieurs zijn in neostijlen aangekleed (empire, neorenaissance, neoclassicisme) en getuigen van een vrij hoogstaande kwaliteit en vakmanschap van de ontwerper en de uitvoerders. Vermeldenswaardig is het groot aantal marmeren schouwen, meestal in een van de genoemde neostijlen uitgevoerd, verder het rijke aanbod van parket- en mozaïekvloeren op de gelijkvloerse verdieping, en de behouden vleugeldeuren en stucwerk en de wandbetegeling in de beide badkamers.

Achterin de tuin is het koetshuis bewaard. Vroeger bevond zich hier ook nog een serre, maar deze is niet langer aanwezig.