Georiënteerde neogotische kerk met ommuurd en deels beboomd (populieren) kerkhof, waarvan westelijke toegang gemarkeerd, door hekpijlers. Ingeplant op noordwestzijde van dorpskom. Ten noordwesten en westen, respectievelijk omgrachte pastorie (nummer 6) en hoeve zogenaamd "Pauwhof" (nummer 9).
Opgetrokken in 1873- 1874 naar ontwerp van architect A. Brinck (Kortrijk) op de plaats van de gesloopte romaanse kruiskerk zonder zijbeuken. Restauratiewerken onder leiding van architect B. Hendryckx (De Panne) in 1958; aanpassing van torenhelm, W. gevels en doortrekken van zijbeuken.
Verering van Heilige Philomena voor zenuwziekten. Kruisbasiliek met westtoren, driebeukig schip van drie traveeën, licht uitspringende transeptarmen van één travee met vlakke sluiting, hoofdkoor en twee zijkoren van respectievelijk twee en één travee met vlakke sluiting; noordelijke en zuidelijke sacristie. Calvarie onder luifel (20ste eeuw) tegen westmuur van zuidelijke zijbeuk.
Baksteenbouw. Afdekking van middenbeuk, transept, hoofdkoor en sacristieën door middel van zadeldaken (leien); zijbeuken en zijkoren onder aanleunende lessenaarsdaken (leien).
Variante op het typisch kerkschema van de streek; hallenkerk met westtoren hier vervangen door basiliek met westtoren. Voorts, interpretatie van de gotische architectuur, zie bakstenen traceringen, steunberen met versnijdingen, spitsboogvensters onder meer twee, drie- en vierlichten met afzaat, oculi.
Bepleisterd en lichtgrijs geschilderd interieur. Overwelving door middel van bakstenen kruisribgewelven met bepleisterde ribben. Spitsboogvormige scheibogen op zuilen met veelzijdige sokkel en knoppenkapiteel. Sluiting van hoofdkoor en transept met gebundelde halfzuilen in de hoeken.
Mobilair: Volledig neogotisch met uitzondering van enkele 18de-eeuwse grafstenen, en stuk van arduinen grafsteen tegen westmuur van zuidelijke zijbeuk afkomstig uit de voormalige kerk van Zoutenaaie; inscriptie met vermelding van naam van een kanunnik van de Sint-Walburgakerk te Veurne: "Hic facet vir venerabilis magister ter parisiensis vel permensis Landelaus... beatae Walburgis canonicus nec non de Soutena curatus qui... MCCC...".
- Algemeen Rijksarchief Brussel, inventaris 699, nr. 260.
- LAVA A., Eggewaartskapelle "Askappel". Geschiedenis van folklore, [Eggewaartskapelle], 1974, p. 13-21.