BESCHRIJVING

De huidige, vrij recente schuur van de hoeve is een monumentale polderschuur, type dwarsschuur, ingeplant ten noordwesten van en parallel aan de woning. Het aan weerszijden afgewolfd zadeldak heeft een bekleding van mechanische pannen. De rechthoekige muuropeningen hebben ijzeren I-lateien.

DATERING

De site van de Antoniushoeve ontstond in het midden van de 19de eeuw na de inpoldering van de Prosperpolder, geregistreerd op het kadaster in 1854. De hoeve, eigendom van de familie d'Arenberg, werd vermoedelijk ingetekend in 1856: de kadastrale leggers spreken van een 'nouvelle construction', maar de bijhorende mutatieschets ontbreekt. Voortgaande op mondelinge gegevens uit de inventarisatieperiode (1976-1979) werd de schuur heropgebouwd in 1942, nadat de vorige schuur was afgebrand. Deze gegevens worden bevestigd door de mutatieschetsen van het kadaster waar de schuur verdwijnt in 1941 en opnieuw wordt ingetekend in 1942.

Open hoeve met thans begraasde binnenkoer met siertuintjes. Verankerd bakstenen woonhuis (voorgevel zuiden) van één verdieping en vijf traveeën onder zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen). Vrij hoge gecementeerde plint door verhoogde begane grond; duidt samen met de drie getraliede keldervensters aan de straatzijde op een ruime onderkeldering. Voor- en achtergevels beëindigd op een bepleisterde band onder eenvoudige gootlijst. Rechthoekige beluikte vensters; arduinen latei ontlast door rechte strek; lekdrempels eveneens van arduin, rustend op een rollaag. Naar de binnenkoer gerichte voorgevel enkel geaccentueerd door rechthoekige geprofileerde deuromlijsting van arduin, voorzien van neuten en op de gestrekte tussendorpel gedateerd 1853; bekroond door vlakke fries en gestrekte kroonlijst. Stoep van gebogen en geprofileerde treden.

Grotendeels vernieuwde muuropeningen in de beraapte zijgevels. Ten noorden van en parallel aan het woonhuis: grote polderschuur (dwarsschuur) in 1942 opnieuw gebouwd naar het model van de in '41 afgebrande vorige.