De pastorie werd opgetrokken tussen 1894 en 1897 naar ontwerp van architect Van Hoecke-Peeters.

Historiek

Anno 1834 zijn de gronden te Kieldrecht eigendom van Graaf Prospere Arenberg, woonachtig te Brussel. De pastorie wordt vermoedelijk opgetrokken tussen 1894 en 1897 naar ontwerp van architect Van Hoecke-Peeters. Op het kadaster werd het gebouw ingetekend in 1898. In hetzelfde jaar wordt het groot perceel opgesplitst in verschillende percelen. Het bijgebouw is via de muurankers gedateerd 1897. Wanneer in 1989 de Acacialaan doorgetrokken wordt tot op de Oud Arenbergstraat ontstaat de huidige situatie. In 1990 wordt op het perceel dat de tuin uitmaakt van de pastorie een elektriciteitscabine, een garage en een gebouw voor de jeugdbeweging opgetrokken.

Beschrijving

De pastorie is een dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder een met leien belegd zadeldak. De voordeur en ramen zijn gevat in korfboognissen die beide verdiepingen met elkaar verbinden. Vooruitspringende hoekdammen lijnen de gevel langs beide zijden uit, een muizentandfries en bakstenen fries onder de kroonlijst werken de bovenzijde van de gevel af. Decoratief baksteenmetselwerk werd aangebracht tussen de ramen en in het boogveld. Boven en onderdorpels werden uitgevoerd in natuursteen evenals de doorlopende plintlijst. De zijgevels hebben eveneens hoekdammen. De ramen werden in beide gevels symmetrisch aangebracht zonder evenwel een relatie met de andere gevels te beogen. De achtergevel is soberder uitgewerkt dan de voorgevel doch perfect symmetrisch opgebouwd. Op het dak prijken twee fraaie achthoekige schouwpijpen.

Het gedateerde bijgebouw (1897) bestaat uit vier traveeën en één bouwlaag. Bakstenen pilasters zorgen voor een strenge ritmering. De gevel wordt afgelijnd met een muizentandlijst.

De pastorie heeft een typische 19de-eeuwse indeling met de gang en trap in T-structuur. De gang werd opgedeeld in een kleine vestibule en het private deel van het huis. Langs de straatzijde bevinden zich de eetkamer (nu bureau), spreekkamer en salon. Langs de tuinzijde is er een keuken en een groot salon. Het bijgebouw bevat nutsruimten. De salons werden traditioneel gedecoreerd met stucwerk op de plafonds en typische marmeren schouwen. Op de bovenverdieping deelt de gang het huis middendoor evenwijdig met de voorgevel. Zes slaapkamers en één badkamer geven uit op de nachthal. Een constructie in hout en glas kon de trap van de gang afsluiten. Naar traditie is de bovenverdieping sober gedecoreerd, vier slaapkamers hebben haarden. Al het binnenschrijnwerk bleef intact bewaard. Het huis is volledig onderkelderd. Er zijn in totaal vijf afzonderlijke, met hekkens afsluitbare kelders. Het linker deel bestaat uit een gewelf met kleine tongewelfjes terwijl het rechter deel een vlak plafond heeft. Het type van gewelf hangt hier samen met de vloerbekleding op de gelijkvloerse verdieping: links is dat een stenen vloer en rechts een plankenvloer. De zolderverdieping werd voor enkele jaren volledig vernieuwd.

Oorspronkelijk was de pastorie omgeven door een hoge muur met smeedijzeren poort langs de straat. In de 20ste eeuw werd deze muur vervangen door een laag muurtje. De huidige binnentuin, aansluitend bij het hoofdvolume gaf oorspronkelijk toegang tot de naastliggende boomgaard. In oorsprong was er een visuele band dankzij een smeedijzeren afsluiting. Na stormschade op het einde van de 20ste eeuw werd het metaal vervangen door een volledige gesloten bakstenen muur.

Alleenstaand hoekgebouw met omringende tuin. Rechthoekig bakstenen dubbelhuis van 1894 naar ontwerp van architect Emile Van Hoecke-Peeters (Gent), vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel met de straat, kunstleien). Vooruitspringende hoekdammen, bovenaan verbonden door overhoekse muizentandfries. Gebruik van arduin voor onderdorpels en lateien van de vensters die per travee gevat zijn in een korfboognis; de boogvelden en borstweringen op de verdieping zijn in keperverband gemetseld. Sierankers op de penanten. Zijpuntgevels met schouderstukken en getoogde vensters.