Gelegen in de as van de Hazewinkelstraat. Georiënteerde, neogotische, driebeukige kerk van zes traveeën met een koor van twee rechte travee en een driezijdige sluiting, van 1854-1856 naar ontwerp van F. Berckmans; sterk beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog, toren naar verluidt heropgebouwd.

Sobere baksteenbouw met dubbele tandlijst en sober gebruik van witte natuursteen, onder één zadeldak. Voorgevel ter hoogte van middenbeuk verhoogd als puntgevel met aandak en muurvlechtingen, overgaand in de ranke polygonale toren met steigergaten en leien spits. Ritmerende versneden steunberen. Spitsboogvensters in voorgevel met maaswerk, in de zijbeuken met ruitvormige metalen roedeverdeling.

Neogotisch bepleisterd en beschilderd interieur met spitsbogen op kapiteelloze zuilen; kruisribgewelven met sluitstenen op consoles.

Mobilair: overwegend neogotisch uit de tweede helft van de 19de eeuw. Ecce Homo van gepolychromeerd hout van circa 1700, beeld van de Heilige Johannes de Doper (18de eeuw) en Heilige Cornelius (eerste helft 19de eeuw) van hetzelfde materiaal. Voorgevel met glasramen van 1929.