Gelegen aan de Rupeldijk, ten noorden van de gelijknamige zeilvijver. Volgens een 17de-eeuwse polderkaart eertijds twee omwalde hoeven, zie huidige omwalling en bewaarde vijver ten westen. Tijdens het onderzoek sterk vervallen en leegstaand kasteel, naar verluidt oorspronkelijk een jachtpaviljoen van de graven van Hoorn, in 1698 vermeld als speelhuis en vervallen kasteel. Huidig classicistisch kasteel opgericht circa 1797 voor de familie de Meester en in het derde kwart van de 19de eeuw (circa 1850-1860) vergroot met de neogotische toren; hersteld circa 1900 en tijdens de Tweede Wereldoorlog (1941) uitgebreid met een portiek. Restauratiewerken naar ontwerp van J. Heymans en H. Lejon vanaf 1994.

Aangepast, omgracht, rechthoekig kasteel van zeven traveeën en souterrain + twee bouwlagen onder leien schilddak, met octogonale toren in neogotische stijl aan de Rupelzijde. Bakstenen toren van vijf geledingen onder leien spits met opengewerkte houten lantaarn; hergebruikte zandsteen voor kordons, hoekstenen, spitsbogige vensteromlijstingen en spitsboogfriezen; vensters met gietijzeren maaswerk.

Overige gedeelten: onzichtbaar door de dichte begroeiing. Volgens een 19de-eeuwse afbeelding eertijds bepleisterde en beschilderde lijstgevels met rechthoekige muuropeningen op afzonderlijke lekdrempels en doorlopende puilijst.

Volgens oude foto: heden bakstenen lijstgevels gemarkeerd door de puilijst en de doorlopende lekdrempels van de rechthoekige vensters. Decoratieve afsluitende fries met similibezetting (vakwerkimitatie) naar verluidt aangebracht in 1941. Later aangebouwde portiek aan zuidgevel samengesteld uit rondbogen op Toscaanse zuilen, bekronend terras en rondbogig deurvenster onder wapenschild. Over de gracht: ijzeren brug met houten beplanking en ijzeren hek, bruggenhoofd van bak- en natuursteen.