Burgerhuis in nieuwe zakelijkheid naar een ontwerp van architect Gaston Eysselinck, volgens een bouwaanvraag van 1935 in opdracht van Willy Haerens. Bekroond ontwerp, zoals links onderaan in de plint vermeld: "deze woning ontworpen door architect Gast. Eysselinck is ten jare 1937 met de jaarlijksche Prijs voor Architectuur Van de Ven [bekroond]". Het aanpalende huis Patijntjestraat 46 is ontworpen door dezelfde architect.
Sober rijhuis van drie traveeën en twee bouwlagen boven een verhoogd souterrain onder een plat dak. De lijstgevel wordt afgelijnd met een overkragende betonnen kroonlijst. Kenmerkend is het sterk vereenvoudigde volume met grote egale muurvlakken. Eenvoudig bruin bakstenen parement in halfsteensverband op een hoge plint van zwarte en bruine tegels. Functionele compositie van brede rechthoekige vensters met vernieuwde houtkleurige standaardprofielen onder baksteenlateien. Het brede keldervenster en het deurvenster op de tweede bouwlaag worden beide afgesloten met typerend ijzeren buishekwerk. Onder het keukenvenster, rechts van de voordeur, bevindt zich een kelderluik en een paneel verbonden met de keuken. Hier bevond zich oorspronkelijk een luik voor de vuilnisemmer. Het keukenvenster diende het aannemen van aan huis geleverde boodschappen toe te laten. Eysselinck hechtte veel belang aan de plaats en de organisatie van de keuken, die hij verhoogd situeerde aan de straatzijde en waarbij hij door kleine voordelen het leven van de huisvrouw wilde verbeteren. Bewaarde toegangsdeur met glazen paneel, ijzeren deurrooster en bovenlicht ingevuld met structuurglas. Rechts van de deur is in de plint een aansluiting op het waternet voorzien.
Eysselincks ontwerp werd door de jury van de Van de Ven prijs geprezen als een belangrijk voorbeeld van een kleine woning, waarbij hij erin slaagde een eerlijke, rustige en voorname voorgevel te realiseren, ondanks beperkingen op het vlak van budget en grondoppervlakte. Toch is de woning binnen zijn oeuvre weinig vernieuwend of opvallend. Het kenmerkende aspect van Eysselincks rijhuizen is hier aanwezig, namelijk een eerlijke gevel als vertaling van het functioneel en rationeel opgevatte plan. De kelderverdieping biedt ruimte aan een voorraadkelder, waskelder, kolenkelder en houtkelder. Volgens de bouwplannen omvat de gelijkvloerse verdieping centraal een lager gelegen inkomhal die leidt tot een sas met vestiaire en toilet, evenals het trappenhuis, dat zenitaal verlicht wordt. In de rechtertravee bevindt zich de keuken, die via een gang verbonden is met de L-vormige living met werkkamer als annex aan de achterzijde met zicht op de tuin. Op de bovenverdieping bevindt zich een badkamer aan de straatzijde in de rechter travee. Daarnaast zijn er nog vier afzonderlijke kamers.
Auteurs: Depuydt, Katrijn; Verhelst, Julie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Depuydt K. & Verhelst J. 2013: Woning Haerens [online], https://id.erfgoed.net/teksten/150492 (geraadpleegd op ).
Drie woningen in nieuwe zakelijkheid naar ontwerp van architect G. Eysselinck, respectievelijk van 1934 (nummer 44, 46) en 1937 (nummer 143).
Functionele, vlak gehouden sobere bakstenen voorgevels met vensterdoorbrekingen in het gevelvlak (metalen ramen). Voornamelijk belangrijk voor de vernieuwde interieurvisie.
Bron: BOGAERT C., LANCLUS K. & VERBEECK M. 1982: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Gent, 19de- en 20ste-eeuwe stadsuitbreiding, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 4nc, Brussel - Gent.
Auteurs: Bogaert, Chris
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Bogaert C. 1983: Woning Haerens [online], https://id.erfgoed.net/teksten/18582 (geraadpleegd op ).