Zogenaamd "Het Landhuis", tot 1961 gemeentehuis, gelegen op het westelijke punt van het Kardinaal Cardijnplein en opgericht naar ontwerp van provinciaal architect E. Careels in 1914 ter vervanging van een classicistisch gebouw van 1781-1783; laatstgenoemde gerestaureerd, mogelijk zelfs heropgebouwd, in 1823 onder leiding van bouwmeester Vuillaume, zie het "Projet de restauration" van 1822 dat ophangt in het gemeente-archief in Bornem; afgebroken in 1913. Werken voor het nieuwe gemeentehuis aanzienlijk vertraagd door de Eerste Wereldoorlog: het gebouw bleef lange tijd zonder bedaking en werd pas ingehuldigd in 1925. Heden in gebruik als gemeentelijk archief, raadszaal, tentoonstellingsruimte en toeristische informatiedienst.

Neotraditioneel breedhuis, opgetrokken uit zandsteen, twee bouwlagen onder geknikt zadeldak met vorstkam en dakkapellen (nok evenwijdig aan straat, leien). Rechthoekige constructie tussen zijtrapgevels (vijf treden en top) met aan westzijde verhoogde begane grond en torenvormige ingangstravee van vijf geledingen; het ontwerp voorzag een mooie neogotische bekroning, maar werd vermoedelijk omwille van de oorlogsfeiten niet uitgevoerd. Aan oostzijde haaks aanbouwsel met ronde traptoren. Verwerking van neogotische elementen als arkeltorentjes onder leien spits, drielobmotief in de balustrades, korf- en spitsboogdeuren. Rechthokeige vensters waaronder kruis-, klooster- en bolkozijnen.

Interieur aangepast aan de nieuwe functies; bewaarde, doch sobere raadszaal, geplafonneerd met moer- en kinderbalken.