De Sint-Rochuskapel werd in 1834 opgetrokken door de familie Smet. De kapel is gelegen in een met haagbeuk (Carpinus betulus) omgeven perceeltje met linden (Tilia) en abelen (Populus canenscens (x)), beneden het straatniveau, nabij de grens met Hingene.

Historiek

De oprichting van een kapel door één persoon, een familie, een buurt of een kerkelijke instelling was eertijds een uiting van intense volksdevotie. Het volksgeloof richtte zich in gebed tot de patroonheilige voor het verkrijgen van een gunst of uit dankbaarheid; aan 'wonderbaarlijk' gevonden beelden werden miraculeuze eigenschappen toegekend. De Sint-Rochuskapel werd in 1834 opgericht door de familie Smet op hun grond en wijkt qua bouwstijl enigzins af van de andere volkse devotiekapellen uit de 19de eeuw, die meestal een neogotische inslag hebben. Ook de aanwezigheid van een portiek is vrij uitzonderlijk.

Beschrijving

De gecementeerde en witbeschilderde kapel heeft een rechthoekige plattegrond met een driezijdig uitspringend koortje, het geheel afgedekt door een zadeldak van kunstleien. Het gebouwtje wordt voorafgegaan door een deels aangepaste portiek met bewaarde hardstenen zuilen op een vierkante sokkel, die oorspronkelijk een driehoekig fronton droegen (weergegeven op oude foto's). De muuropeningen zijn een rechthoekige deur met houten latei en rondboogvenstertjes. Zowel de portiek als het interieur zijn voorzien van een tongewelf.